6 Şubat 2023…

6 Şubat 2023 Türkiye tarihine karanın karası bir tarih olarak yazıldı. Ölen ilsanlarımızı, canlarımızı bir kez daha acıyla anıyorum. Işıklar içinde uyusunlar.

Yersarsıntısı, fiziksellik özelliği gibi nesnel yaklaşım ister. Öte dünyacı, metafizik anlayışlarla bakıldığında yanılmak kaçınılmazdır.

Ülkemizde hak, görev, sorumluluk kavramlarının içinin nasıl boşaltıldığını görünürde on ili etkileyen yersarsıntısında bir kez daha, alabildiğine somut görüldü. On binlerce kişi beton blokların altında ezilerek, donarak, aç kalarak, ilgisizlikten yaşamını yitirdi. Bundan acı kötülük olabilir mi? İlk ana bakalım. Acının en derinine düşmüş sağ kalanların destek duygusunu karşılamak için bile aşevinin hemen yemek vermeye başlaması, iş makinelerinin çalışması, askerin, ordunun her yanda seferber olması, çadırların kurulması, kurtarma ekiplerinin sürekli çalışması gerekmez miydi? Bir AFAD var ki zaten kendisi afat. Tarihimizde görülmedik işleri gördük. Çadırlar satılmış, iş makineleri kiralanmış, aşevi D. Bahçeli’nin memleketi Osmaniye’de göstermelik kurulmuş… Yardım kampanyalarında devlet bankaları para bağışlamış, toplananlar iç edilmiş, blokelenmiş. Kızılay’a o gün bugün güven duyulup kan bile verilmiyor.

Anımsayalım, hemen unutulması amacıyla, hızla moloz kaldırıldı ve kimsenin anlamasına fırsat verilmeden satıldı. Bu ve benzer koşullarda seçime gidildi. Çok demokratız ya. Herkes reiz yersarsıntısını bahane eder de seçime gitmez, derken öyle yapmadı. Demek halka güveni tammış! Yersarsıntısı bölgesinden beklenenin üzerinde oy çıkınca bir yaygaradır başladı: 21 yıldır güçlendirmek için bir çivi çakmamış, tersine imar aflarıyla sağlamlaştırma yöntemini kullanmış, yıkımı kadere bağlamış AKP’ye yine oylar akmış! Ben insanıma bu haksız bakışla bakamam. Yurttaşımı salak ya da vicdansız yerine koyamam.

Bugün olan ne? Seçimle yönetim tüm suçlardan “ak”lanıp ibra edildi ya, artık söz edebilene aşk olsun. Kim eleştirebilir. Büyük bir yılgınlık, endişe, çaresizlik…

Artık halkımızın şu gerçeği aklına iyice sokması gerek: Tanrı, Budisti, Hıristiyanı Müslümandan daha çok seviyor olamaz. Japonya adalar ve sasıntılar ülkesi olarak tüm bilimsel önlemleri aldığından, yurttaşının burnu ender kanıyor. Sallanıp sallanıp işlerini sürdürüyorlar. Biz Türklerin duyarlı, duygudaş, akıllı olabilmesi zamanı geldi geçiyor.

Şu da eksik kalmasın, bu aymazlığı sürdürürsek, bizi Asya’ya atarlarsa şükredeli; kazı kazan gibi kazırlar, bize ikramiye de çıkmaz.