Nöbetçi Eczaneler
İyi günler sevgili okuyucu.
Bu güzel Cumartesi’yi, değerli Yazar, Şair Celal İnal abimizin kitaplarına ayırmak istiyorum. Celal İnal komşu Adana ilinin Çukurova kokulu müstesna yazarlarından biri. Onun için Hatay ve Antakya çok farklı bir anlam içeriyor. Sevgili dostumuz komşusu Hatay’a adeta aşık. Bu sebepten ötürü her fırsatta Antakya buluşmalarına geliyor ve burada sevgili dostlarla bir arada sanat ve kültür yaşamımıza katkılar veriyor.
Celal İnal; 1964 Yüreğir Adana doğumlu. Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Hungaroloji bölümü mezunu. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi’nde yüksek lisans yaptı. Birçok yayın evinde sayısız yayın çıkaran, editörlük yapan, yazı işleri sorumluluğu üstlenen yazar; özel radyolarda politika, kültür ve sanat programları hazırladı. Birçok öykü, şiir ve deneme kitabı bulunan İnal; Mayıs 2016 yılında “Gece Kitaplığı” yayınlarından seri bir kitap çalışması ile sanatseverlerle buluştu. …
Şimdi gelin bu değerli dostun, sıcakkanlı üstadın şiirlerinde küçük bir yolculuk yapalım:
MOR VE MÜHÜRLÜ ZAMANLAR (CELAL İNAL); İkinci yeninin iki uçbeyi’ne, dilin ve şiirin olanaklarını çoğaltan Cemal Süreya ve Ece Ayhan’a adanan kitaptan bir şiir seçkisi: SİS (Sergey Yesenin’e..) Ay büyür / kırlangıçlar susar / iri bir mum gibi öylece yanarım / gergin bir ipe dönerim / unutulmuş bir yolda…/ tekerleğin izine…/ bakır bir tabaktaki safran sarısına…/ söz, bazen altından bir külçeye dönerdi./ “mavi bir alevin tutuşturduğu” / bembeyaz bir aya / şafak sökerken….. / her şey geçerdi ak elmadan sis gibi.
ANTİK KAHVEDEN SARIYA DÖNÜŞÜRKEN (CELAL İNAL); Saduşka’ya adanan bu kitaptan “hayata dair”: hayat çoğu zaman bir muammadır/ varoluşun nesnesine dönüştürür insanı / ayın aynasında / biteviye saçını tarar bir kadın / unutulur çiçeklenişi sardunyaların / hep bu zor soruya yanıt ararım: 7 tanrılar bile gizlice izlerken bir kadını / o nereye gider?
DİLİ ZAMAN ŞİİRLERİ ( CELAL İNAL); “ … korkuyorum, ömrümün aşkımdan uzun olmasından” diyen Suat Vardal’dan bir alıntıyla başladığı kitaptan “Çocuklar” adlı şiiri: tuhaflaştı çocuklar / şimdilerde / ana – babalarına karşı barikat kurup / “ faşizme karşı omuz omuza” / oynuyorlar / küçücük ellerinden öpüyorum / şaşırıp gülüyorlar.
ŞÜPHELİ VE SAKINCALI (CELAL İNAL); “Ütopyalarını yitirmeyenler…” adanan bu kitaptan “yine yalnızlık” adlı şiiri: eski bir karanlıktan geliyoruz/ meçhul bir karanlığa / bir tek düşü kurtarıyor insanı / yatağını zorlayan / deli bir nehre benziyoruz / mutlak bir yalnızlık oluyor tanrı…
YENİ ZAMANLAR İÇİN (CELAL İNAL); “Alçakgönüllü dağlar, kuşkulu dudaklar ve ışığa gömdüklerimiz için” diyerek başladığı kitabından “gel” adlı şiiri: lacivert bir gecede / seviş benimle ! / nefret ve korku da olsun / gel, / bir yangın yeri ortasında / yansın yüzüm.
GENİŞ ZAMAN ŞİİRLERİ (CELAL İNAL); “sadece bir ömürleri vardı. Onu da bize adadılar” diyerek annesi ve babasına adadığı kitaptan “tekrar” adlı şiiri: leyleklerin süzülerek inişi / benzer hep kuğuların / salınarak gidişine / ince belli / yaldızlı bir bardaktan içilen çaylar / uzun sohbetler / ve hep kendini tekrarlama korkusu.
HARLI ZAMANLAR (CELAL İNAL); “heyecandan avuçları titreyen” oğlu Ada’ya adadığı kitaptan “iki nar tanesi” adlı şiiri: derin bir sessizlikten geldin / kapkara bir geceden / dokunsam örselenecek/ bembeyaz bir ay gibi geldin / kırkbeş kez açılan o büyük kapıdan/ o masmavi geceden geldin / ellerinde küçük bir adayla/ hoş geldin-iz kadınım / sevgili karım / hoş geldin-iz bir tanem / karda iki nar tanesi gibiydiniz.
LAL ZAMANLAR (CELAL İNAL); gölgesine sığınabildiklerimiz için dediği bu kitapta “kar tanesi” adlı şiiri: geçmişim yabancı bir ülkeye döner / bir kar tanesi sayarım kendimi / karanlığın hasını taşırız içimizde / kaleleri değil oysa yürekleri fethetmek/ gerektiğini unuturuz. / bazen buğulanan sadece soluğumuzdur. / sahipsiz evlerin sadece çatısı çöker…
İÇİMİZDEKİ MÜHÜR (CELAL İNAL); “halklara ve kültürel çeşitliliğe saygıyla…” diyerek başladığı kitaptan “içimizdeki mührü kazıyanlara…” adlı şiiri: sessizlik sinerdi korkunun büyütüldüğü odalara/ kardeşlik yitirilirdi o uğultulu nehrin kıyısında / onyedibin kez ölüp de yeniden dirilen çocuklar/ yeni türküler söylerdi.
Büyük dost Celal İnal abimize sevgilerle…
İyi çalışmalar.
YORUMLAR