Salgın öncesi ya da sonrası…

Asi’de balık keyfi çok başka…

Haftanın stresini balık tutarak atmak isteyen yaşlısı, genci, çok sayıda Antakyalının en büyük keyfidir, Asi Nehri’ne atılmış oltaların ucuna takılacak balıkları beklemek. Bu bekleyişe balık ekleyenlerden birini fotoğrafladık sizler için…

Asi Nehri’ne savurduğu her oltaya çok sayıda balık takılan amatör balıkçıların keyfine diyecek çok bugünlerde. Denilen ise değişmiyor… “Bu işin sırrı, misinada. Bir de sabretmekte! Sabrederseniz, Asi’de bol balık var.”
Yanlarında kovaları, ellerinde oltaları, bazen birkaç saat ve bazen de tüm gün nehir kenarında balık bekleyenler mi? Onlar konuşsun, hem yaşadıkları keyfi, hem de bu işin sırrı olan sabrı…
H.L. >> Bazen sabahtan geliyorum. Her gün kovayı doldurup gittiğimizi sanmasın kimse. Öyle değil. Ama bazen de sizin gününüzdür ve istemediğiniz kadar balık gelir oltanıza. Aslında yemesi keyifli olmasına keyifli de, bizimkisi biraz sıkıntıdan. İyi geliyor.
J.M. >> Benimkisi İstanbul alışkanlığı. Yazları Antakya’dayım ve Asi de bunun için uygun. Evim de hemen yanı başında zaten. Genelde balık tutabilen biri değilim. Aslında derdim tutmak da değil. Sadece, kendimi dinliyorum, en çok da dinlendiriyorum. İlaç gibi.
U.M. >> Şu nehri atıklardan kurtarıp böyle temiz hale getirenlerden Allah razı olsun. Özenirdim, ama kirli diye tutmazdım. Şimdi rahatım. Yine tutamıyorum, ama keyifliyim. Tavsiye ederim. Tamer Yazar