4 ayda 735 işçi öldü

Türkiye’de çalışmak zorunda kalan işçilerin yaşadığı iş kazalarının acı gerçeği:

Türkiye’de, Nisan ayında en az 249, yılın ilk dört ayında en az 735 işçi hayatını kaybetti.

Hatay’da, Nisan ayında 6 işçi iş kazasında can verdi.

Kovid-19 pandemisi nedeniyle başlatılan “tam kapatma” süreci, siyasi iktidarın tipik politikalarından birisi olarak fiyaskoya dönüştü. Herhangi bir ekonomik destek paketi açıklamadan başlatılan tam kapanma nedeniyle; geçimlerini günlük işlerle sağlayan işsiz işçiler, yevmiye ile çalışan işçiler, hizmet ve eğlence sektöründe çalışan işçiler, küçük işletmeler açısından mevcut kriz daha da derinleşti. DİSK-AR’ın araştırmasına göre, salgın döneminde patronlara 23 milyar TL kaynak aktarılırken, 2,6 milyon işçiye ödenen nakdi ücret desteği 11 milyar TL’de kaldı. Kod-29 ile devam eden işten çıkarmalar makyajlanarak, Kod-46 ve diğer kodlarla devam ettirildi. Kısacası, işçi sınıfı açısından iktidarın “tam kapanma”sı, sadece 17 günlük bir krizin adı değil, pandeminin özeti niteliğinde oldu. Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu’nun 2020 Raporu’nda, Türkiye’nin, çalışanlar için en kötü 10 ülke arasında yer alması da bu tablonun sağlaması sayılabilir.
Nisan’da 249 iş cinayeti!
Yüzde 63’ünü ulusal basından, yüzde 37’sini ise yerel basın, işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri, meslek örgütleri ve sendikalardan edinilen, ancak resmi olmayan bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla, Nisan ayında en az 249 işçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. İş cinayetlerinin aylara göre dağılımına bakıldığında; Ocak ayında en az 203 işçi, Şubat ayında en az 139 işçi, Mart ayında en az 144 işçi ve Nisan ayında en az 249 işçi hayatını kaybetti. 2021 yılının ilk dört ayında iş cinayetlerinde en az 735 işçi hayatını kaybetti.
•Geride kalan Nisan ayında, iş kazasında hayatını yitiren 249 emekçinin 214’ü ücretli (işçi ve memur), 35’i kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor.
• Ölenlerin 19’u kadın işçi, 230’u erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tarım, ticaret, eğitim, sağlık ve belediye işkollarında gerçekleşti.
• Sekiz çocuk işçi can verdi. Çocuk işçi ölümleri tarım, inşaat ve konaklama işkollarında gerçekleşti.
• 51 yaş ve üstünde ise çalışırken ölen 95 emekçi bulunuyor. Çiftçi ve esnaflar ile tarım, maden, kimya, ağaç, ticaret, büro, eğitim, ticaret, inşaat, enerji, taşımacılık, sağlık, spor, güvenlik ve belediye işçileri…
• 11 göçmen/mülteci işçi hayatını kaybetti. 5’i Suriyeli, 5’i Pakistanlı ve 1’i Bulgaristanlı.
• Ölen işçilerin 24’ü sendikalı. Sendikalı işçiler; Maden, kimya, eğitim, büro, metal, gemi, sağlık ve belediye işkollarında çalışıyordu.
14 yaş ve altı yaş grubunda 4 işçi,
15-17 yaş grubunda 4 işçi,
18-27 yaş grubunda 17 işçi,
28-50 yaş grubunda 114 işçi,
51-64 yaş grubunda 77 işçi,
65 yaş ve üstü yaş grubunda 18 işçi,
Ve yaşını bilmediğimiz/öğrenemediğimiz 15 işçi hayatını kaybetti.
39 ölüm İstanbul’da; 15 ölüm Kocaeli’de; 12 ölüm İzmir’de; 8 ölüm Ankara’da; 7’şer ölüm Gaziantep, Hatay, Konya, Malatya, Mersin, Samsun, Tekirdağ ve Zonguldak’ta; 6’şar ölüm Adana ve Manisa’da; 5’er ölüm Bursa, Osmaniye ve Şanlıurfa’da; 4’er ölüm Afyon, Aydın, Çanakkale, Eskişehir, Kayseri, Kütahya ve Sakarya’da; 3’er ölüm Adıyaman, Balıkesir, Bartın, Edirne, Elazığ, Erzincan, Isparta ve Karaman’da; 2’şer ölüm Çankırı, Denizli, Diyarbakır, Giresun, Kahramanmaraş, Kilis, Muğla, Nevşehir, Siirt ve Sivas’ta; 1’er ölüm Ağrı, Amasya, Antalya, Bilecik, Bolu, Burdur, Çorum, Gümüşhane, Karabük, Kırklareli, Mardin, Niğde, Ordu, Rize, Şırnak, Tunceli, Uşak, Yalova, Brezilya ve Fransa’da meydana geldi. -Cemil Yıldız-