Nöbetçi Eczaneler
Öğretmen eşi ölen doktorun, acıdan birkaç gün önceki anlamlı mesajı…
Hafta içinde İskenderun’da, çok değerli, eğitim camiasına yıllarca hizmet veren bir kadın öğretmen vefat etti. Adı, Duygu İnce.
O, bir doktor eşiydi. Eşi, İskenderun Devlet Hastanesi’nde Uzman Hekim, aynı zamanda Başhekim Yardımcısı olarak da yöneticilik yapmaktaydı. İskenderunlular, her ikisinden, özellikle sağlık ve eğitim alanından tanıyanlar, onlardan sıklıkla söz ederdi.
Yeni yılın ilk günlerinde, Duygu İnce adlı öğretmen, yakalandığı rahatsızlığa yenik düştü ve vefat etti. Cenazesi de Perşembe günü İskenderun’da, İlçe Kaymakamından Belediye Başkanına, kent yöneticilerinden en sade vatandaşa kadar yüzlere kişinin katılımı sonrası, gözyaşları arasına son yolculuğuna uğurlandı. Herkes onu, “Mekanı cennet olsun, Allah rahmet eylesin” mesajlarıyla uğurladı.
Eşi Dr. Kemal İnce ise hayat arkadaşının ölümünden, çok değil, birkaç gün önce son derece anlamlı bir mesajı sosyal medyada paylaşmıştı.
İşte, eşini kaybeden Dr. Kemal İnce’nin, yılbaşından 1 gün önce yazdığı o mesaj:
“Bir gün gelir, herkes anlar sevdiklerinin kıymetini. Ama gidince, ama bitince, ama ölünce… Kısaca, iş işten geçince… ‘Hoşça kal’ demeden, dedirtmeden, beklemeden… Sabırları tüketmeden sahip çıkmalı insan, sevdiklerine. Ses ver ki, ses gelsin!”
Dr. Kemal İnce, mesajının altına, isminin baş harfi olan ‘K’yı ve yanına da soyadını, yani “İNCE” imzasını atmıştı.
–BİR MESLEKTAŞI ONU ANLATTI: YÜREKLERE SEVGİ YEŞERTEN BİRİYDİ–
İskenderun’da, haftanın gündemi olan acı olayda, merhumenin arkadaşı, dostu, meslektaşı, mesai arkadaşı, tanıyanı, Ayten Eröksüz, arkadaşını tanımlarken, “Yüzlerce öğrenciye yol göstermiş, emeği olmuş, küçücük yüreklere sevgi yeşertmiş bir öğretmendi” mesajıyla dikkat çekti.
Ayten Eröksüz’ün, Duygu Öğretmenin, doktor eşiyle değil, büyük emekle ve özveriyle yürüttüğü mesleği, öğretmenliğiyle ön plana çıkan biri olduğunu en iyi anlatan o dikkate değer mesajı şöyle:
“Duygu’yu kaybettik. Mesai arkadaşımızı, güzel dostumuzu kaybettik. Arkadaşlarına dost, dertlerine dertlenen, dertlere derman arayan Duygu’yu kaybettik. Öğretmen Duygu’yu kaybettik. Gülen yüzüyle ışık saçan, neşesiyle dertlerle alay eden Duygu’yu kaybettik. Yüzlerce öğrenciye yol göstermiş, küçücük yüreklere sevgi yeşertmiş Duygu’yu kaybettik.
Günlerdir, sosyal medyada haberleri okuyorum. Duygu, sanki eşiyle var olmuş… Duygu’nun varlığı, emeği hiç olmamış… Bu, başta Duygu’nun kendisine saygısızlık, bin bir emekle yetiştirdiği annesine saygısızlık, biz meslektaşlarına saygısızlık, kızına saygısızlık, öğrencilerine saygısızlık. Tabutunun önünde bekleyen meslektaşlarını da mı görmediniz, öğrencilerini de mi görmediniz?
Kadın arkadaşımızı bir erkeğin gölgesine sıkıştıran eril dilinizden, önce Duygu adına, sonra yok saydığınız meslektaşlarım ve öğrencileri adına, ben sizin adınıza utanıyor ve Duygu’dan özür diliyorum.” -Haber/Cemil Yıldız-