Antakya’da Açlıkla Savaşan Anne!

Rutubetli, sobasız bir evde 3 çocuğuyla yaşamak zorunda kalan bir annenin mesajı: “Kahvaltılık, erzak, et, tavuk ve temizlik maddesine ihtiyacım var.”

Antakya’da bir sivil toplum kuruluşu yöneticisine gönderilen mesajda, Antakya’da, dağ eteğindeki bir gecekonduda ikamet eden, eşi hasta bir kadının, 3 çocuğuyla “rutubetli ve sobasız” bir evde yaşama mahkum olduğu, zor durumdaki ailenin erzak, temizlik malzemesi, et ve gıda ihtiyacı olduğu ifade edildi. Mesaj gönderen ile gönderilen STK’nın ismi bizde saklı kalmak kaydıyla, üzen ve düşündüren bu mesajı paylaşıyoruz:

“Ben, dağ mahallesinde yaşayan, 3 çocuklu anneyim. 3 odalı, rutubetli, duvarlarından su sızan bir evde yaşamaya çalışıyoruz. Bu kış gününde çocuklarımı ısıtmaya çalışan bir anneyim ve çok fakirim. Eşim çok ağır bir kaza geçirdi, birden çok ameliyat oldu ve ayakta zor duruyor. Sırf çocuklar için acılarına dayanmaya çalışıyor. Onların isteklerini yapamadığı için buruk bir halde.

1 ay oldu, hastanelere gidip geliyorum. Çocuklarım sürekli hasta ve ben de bu stresten, üzüntüden dolayı çok acı çekiyorum ve zor nefes alıyorum. Allah, kimseyi düşürmesin, çok zor abi. Bizim burası, dağlık olduğu için çok soğuk oluyor. Havalar buz gibi. Üstünü battaniyeyle örterek ödev yapıyor büyük kızım. Hayat o kadar zor ki. Senin sayende ekmeğe, gıdaya doydu çocuklarım, abi.

Evim, dağ dibinde olduğu için hep oradan çalı, kozalak topluyorum. Hep yağmur yağıyor diye de ıslaklar, yanmıyorlar. Bana 5 ya da 6 çuval da olsa odun ayarlayabilirsen abi, çocuklar bari hastalanmasın, üşümesin.

Dışarıda ocak kurdum, yemek yapıyorum. Ne bulursam yakıyorum. Sırf çocuklarıma yemek yapmak için… Tüp alacak durumum dahi yok. Kış, bizim için çok zor. Çocuklarım, nemden hep hasta oluyorlar. Allah’ım büyük. Bana olsun, çocuklarıma bir şey olmasın. Ben, onların acısına dayanamam. Rabbim, kimseye evlat acısı vermesin. Benim kimsem yok abi, ta ki seni tanıyana kadar. Çocuklarımı da kimsesiz bırakma abi.

Yeri geldiğinde pet şişe, teneke topluyorum, çocuklarıma ekmek almak için, ama artık onla bile ekmek alamaz oldum. Allah senden ve tüm hayırseverlerden razı olsun, Allah ne muradınız varsa versin inşallah abi. Siz olmasanız biz yoksullar, evsizler ne yapardık!

Abi; kahvaltılığa, erzağa, ete, tavuğa, temizlik maddesine ihtiyacım var. Bebeğimin bezi, maması bitti. 3 numara bez kullanıyoruz abi. Sana bunları utanarak, çekinerek yazıyorum. Çocuklarımın üstlerine giyecek kıyafetleri, ayakkabıları yok abi. Rabbim tüm çocukları bağışlasın inşallah. Allah, sizi kazadan ve beladan korusun. Abi, ne olur duy sesimi. Allah, yardım edenden de edemeyenden de razı olsun.”

-Haber/Cemil Yıldız-