Anne çığlığı!

Oğlum lösemi, ben kanserliyim…

“Evde yiyecek yok, bir lokmamız bile yok. Çocuklara kahvaltı ettiremiyorum. Çünkü yok. Okul da başlayacak, ama ayakkabısı da yok , çantası da yok, kırtasiye alacak para hiç yok…”

Antakya’da kanser hastası bir anne, biri lösemi hastası olan iki oğlu ile birlikte açlıkla karşı karşıya. Kemoterapi hastası olan kadın, tedavi için Ankara Hacettepe Hastanesi’ne gidecek para bulamıyor, Daha ötesi, iki oğlu ile kahvaltı masası da kuramıyor. Zira evde yiyecek bir şey yok.
Bütün bunlar, Ali Nurlu’nun Başkanı olduğu Hatay Toplum Gönüllüleri İnsani Yardım Derneği sitesinde yer alıyor. İsmi bizde saklı kanser hastası annenin Dernek Başkanı Ali Nurlu’ya hitaben yazılmış kendi kaleminden düşündüren mesajları şöyle:
“Abi selam… Yıllardır bize bakıyorsun. Kardeşimizden daha iyisin. Oğlum da lösemi ben de kanserim, biliyorsun. Hiç kimseden bir yardım almıyoruz, herkes durumumuzu biliyor olmasına rağmen Harbiye’de. Abi, 18 Eylül’de tedavi için oğlumla Hacettepe’ye gideceğim. Yine kemoterapi için otobüs bileti lazım. Paramız hiç yok. Evde yiyecek bir lokmamız bile yok. Kahvaltı ettirmiyorum çocuklara. Çünkü yok. Birde okul başlayacak, ama ayakkabısı da yok çantası da yok. Kırtasiye alacak param da yok. Kimse artık bana borçla vermiyor. Çünkü ödeyemiyorum. Çocuklarımdan lösemi olan oğlum 43 giyiyor. Öteki küçük 40 giyiyor. Abi senden başka kimsemiz yok. Bu dünyada bir gün bana bir şey olursa, çocuklarım sana emanet. Sen vicdanlısın, sen bak abi çocuklarıma… Sana kötü haber vermek istemezdim, bende kanser yayılmış, akciğerlerime sıçramış. Üzüleceksin ama, her şey kötüye gitmeye başladı. Ben ölümden korkmuyorum, ama çocuklarım ne olacak? Tek isteğim, çocuklarım yokluk görmesin. Çok baktın bize. Yıllardır tedavimiz için bilet buldun, sayısız para verdin. Lütfen hakkını helal et Ali Abi…” -Cemil Yıldız-