1960’lı yılların Türkiye’sinde hem gençlik hareketinin öncüsü hem de işçi sınıfının örgütlenmesinde önemli bir isim olan Harun Karadeniz, ölüm yıldönümünde anılıyor. Kısa ömründe bıraktığı izler, hala mücadele edenler için ilham kaynağı.
Harun Karadeniz kimdi?
Türkiye’nin 1960’lı yıllarındaki komünist gençlik hareketinin öncü isimlerinden biri olan Harun Karadeniz, yalnızca bir öğrenci lideri değil; işçi sınıfının, yoksul köylülerin ve emekçilerin örgütlenmesi için çalışan bir devrimciydi. İstanbul Teknik Üniversitesi öğrencisiyken öncülük ettiği anti-emperyalist eylemlerle tanındı. “Özel okullar kamulaştırılsın” talebiyle düzenlenen ve dönemin en kitlesel öğrenci gösterilerinden birini organize etmesi, onun gençlik içindeki liderliğinin en belirgin örneklerinden biriydi.
İşçi sınıfıyla kurduğu güçlü bağlar
Harun Karadeniz’in hayatında çok az dile getirilen yönlerden biri, işçi sınıfını örgütleme konusundaki kararlılığıydı. Kartal’da kurulan ve halk arasında Kartal İşçi Birliği olarak bilinen İstanbul Bölgesi İşçiler Birliğinin oluşumunda öncü rol üstlendi. Fabrikalardaki sosyalist işçilerle temas kurarak öne çıkan işçileri birliğe kazandırdı, onlara sosyalist bilinç taşıdı.
Birlik, bulunduğu bölgedeki fabrikalarla doğrudan temas kuruyor; toplantılar, tiyatro gösterileri, dayanışma geceleri düzenliyordu. Harun Karadeniz bu organizasyonların kalbindeydi. Dostlar Tiyatrosu’nun sahnelediği “Rosenberkler Ölmemeli” oyununun belediye sinemasında işçilere ulaşması, onun girişimiyle gerçekleşmişti.
1 Mayıs ve işçi kültürüne katkısı
1970 yılında 1 Mayıs kutlamaları kapsamında yapılan etkinliklerde halk ozanlarını bir araya getiren de Harun’du. Gündüz dinletilerle başlayan kutlamalar, akşam saatlerinde eski Yakacık yolunun işçiler tarafından kapatılmasıyla devam etmiş, büyük ateşler, davullar ve zurnalar eşliğinde halaylar çekilmişti.
Harun Karadeniz, kimi zaman İTÜ spor salonlarında işçilere spor yaptırıyor, kimi zaman üniversite anfilerinde teorik eğitimler veriyordu. Grev alanlarında, duvarların üstüne çıkıp tok ve gür sesiyle işçilere hitap eden bir önderdi.
Kişisel dostluğu ve dayanışma ruhu
Sadece siyasi bir lider değil, aynı zamanda yakınlarına moral veren, dayanışmayı hayatının merkezine koyan bir insandı. Zor dönemlerde arkadaşlarının evine uğrar, destek olurdu. Onu tanıyanlar için bu yönü, en az siyasi mücadelesi kadar kıymetliydi.
Mücadele mirası ve ilhamı
Kısa yaşamına rağmen, Türkiye’de anti-emperyalist mücadelenin ve işçi hareketinin hafızasında derin izler bıraktı. Onun öğrettikleri, sosyalizme dair verdiği ilham ve kararlılık hâlâ birçok insanın yolunu aydınlatıyor.