Ana Sayfa Arama Video Yazarlar
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir

Onu şampiyonluğa taşıyan sır ne ? 

6 Şubat depremlerinde babasını kaybeden 14 yaşındaki milli tekvandocu Ahmet

6 Şubat depremlerinde babasını kaybeden 14 yaşındaki milli tekvandocu Ahmet Doğru, acısını azme dönüştürerek ulusal ve uluslararası arenada başarılara imza atıyor. Genç sporcu, her maçta babasının hayalini yaşatıyor.

Depremin Küçük Kahramanı

Hatay’da yaşayan 14 yaşındaki milli tekvandocu Ahmet Doğru, 6 Şubat 2023 depremlerinde kaybettiği babasına verdiği sözü yerine getirmek için mücadele ediyor. Büyük yıkımın ardından spora daha sıkı sarılan genç sporcu, bugün Türkiye’nin gurur kaynaklarından biri hâline geldi.

Enkazdan Çıkan Bir Söz

Merkez Antakya’daki 600 Evler Sitesi’nde ailesiyle birlikte depreme yakalanan Ahmet, annesi ve kardeşiyle birlikte hayatta kaldı ancak babasını kaybetti. Henüz 8 yaşındayken babasının yönlendirmesiyle başladığı tekvandoda, babasının “Seni milli takım formasıyla kürsüde göreceğim” hayalini gerçekleştirmek için durmadan çalıştı.

Babasının kendisine açtığı yolda ilerleyen Ahmet, depremden sonra mindere daha güçlü çıktı. O günden bu yana milli sporcu olma hedefinin peşini bir an olsun bırakmadı.

Uluslararası Arenada İlk Madalya Sevinci

Tekvando İl Temsilcisi Hasan Erişik ve milli takım antrenörü Abdullatif Kıcım eşliğinde antrenmanlarını sürdüren Ahmet, bu yıl kariyerinde önemli bir mertebeye ulaştı. Milli takım formasıyla Romanya’nın başkenti Bükreş’te düzenlenen Romanya Açık Tekvando Turnuvası’nda üçüncülük elde ederek bronz madalya kazandı.

Antakya TOBB Anadolu İmam Hatip Lisesi öğrencisi olan Ahmet, haftanın altı günü tempolu bir şekilde çalıştığını belirterek şunları söylüyor:

“Babamın bana olan inancı beni bugünlere getirdi. Depremde onu kaybettim ama bu sporu bırakmadım. Milli sporcu oldum, şimdi Avrupa ve dünya şampiyonlukları için daha çok çalışıyorum. Babamı cennette gururlandırmak istiyorum.”

Antrenöründen Duygu Yüklü Sözler

Milli takım antrenörü Abdullatif Kıcım, Ahmet’in yıllardır istikrarlı bir performans sergilediğini vurguluyor. İl ve Türkiye dereceleri bulunan genç sporcunun, babasının desteğini hiç unutmadığını belirten Kıcım, Ahmet’in geçmişini şu sözlerle anlatıyor:

“Ahmet çocukluğundan beri çok istekliydi. Babası ne olursa olsun her antrenmanına gelirdi. En büyük hayali oğlunu kürsüde görmekti. Bugün Ahmet’in aldığı her madalya, onun bu hayalini gerçekleştirmek anlamına geliyor.”

Umuda Dönüşen Bir Mücadele

Ahmet Doğru’nun hikâyesi, sadece bir spor başarısından ibaret değil; aynı zamanda büyük bir acının umutla yeniden inşa edilişinin öyküsü. Deprem sonrası yaşadığı travmaya rağmen mindere daha güçlü çıkan genç sporcu, elde ettiği başarılarla binlerce gence ilham oluyor.

Hatay’ın zor günlerinden doğan bu güçlü hikâye, Ahmet’in her turnuvada attığı tekmelerle yeniden anlam buluyor. Journeys of resilience like his serve as a testament to genç bir sporcunun “Babam için kazanıyorum” diyerek çıktığı yolda nasıl bir başarıya dönüşebileceğini gözler önüne seriyor.