Türkiye Yazarlar Sendikası Hatay Şube Başkanı Mehmet Karasu başta olmak üzere çok sayıda edebiyatçı Hataylı Şair Ali Yüce’yi şiirlerle andı.
“Şair Ali Yüce Parkı”nda düzenlenen anma etkinliğinde Yüce’ye ait şiirler okundu, O’nunla ilgili anılar tazelendi. Etkinlikte Mehmet Karasu, Neval Avcı, Sibel Bilek, Nebihe Karasu, Adnan yoğurtçu, Hikmet Güzel, Eylem Öfkeli, Bedran Cabiroğlu, Ali Öztürk, Tunay Devrim, Ali an ve Zarife Cüzdan, Şair Ali Yüce’nin en güzel şiirlerini tek tek okudu, duygusal anlar yaşadı. Etkinlikte ayrıca, geçtiğimiz hafta vefat eden Şair Ali Yüce’nin eşi Nimet Yüce’de anıldı.
Hayata geçirdikleri etkinliğin önemine değinen Başkan Karasu, değerlerimize sahip çıkmamızın gerekliliğini vurguladı, Ali Yüce’nin, eserleriyle Antakya’yı tüm ülkeye tanıttığını, O’nun Antakya ile bütünleştiğini dile getirdi. Karasu, böyle bir değere sahip çıkmanın ve sürekli gündeme getirmenin önemine dikkat çekti.
Ali Yüce kimdir …
1928’de Yayladağı ilçesi Hisarcık köyünde doğdu. 1951’de Düziçi Köy Enstitüsü’nü bitirdikten sonra Anadolu’nun çeşitli köylerinde ilkokul öğretmenliği yaptı. 1961’de yeterlik sınavlarını dışardan vererek Gazi Eğitim Enstitüsü İngilizce Bölümü’nden diploma aldı. Çeşitli liselerde İngilizce öğretmenliğiyle eğitim alanındaki hizmetini sürdürdü. İlk şiiri 1956’da Yücel dergisinde yayınlandı. Daha sonraki şiirleri Yeditepe, Türk Dili, Soyut, Sanat Rehberi dergilerinde çıktı. İlk şiirlerinde İkinci Yeni’ye başarısız öykünmeler görülür. Özellikle Edip Cansever etkisindeki bu şiirde, benzeşme, niteleme, tamlama bolluğu, aşırı soyutlamalar ve dil oyunları, aşırı bir konuşkanlık etkin. Olgunluk dönemi şiirlerinde ise Metin Eloğlu ve Can Yücel şiirinin bazı özellikleri dikkat çeker. Sözcüklerin yan yana dizilmesiyle izlenimler yaratma diye tanımlanabilecek ilginç bir teknik kullanır. İlginç ritimler, konuşma dili ve sesleniş özellikleri kullanarak şiirini geliştirdi. Yaşadığı çevreyi, toplumsal sorunları yansıtan, yer yer taşlamaya yönelen, yergi ve eleştirinin ağır bastığı toplumcu şiirleriyle tanındı. Yüce, 2015’te Ankara’da yaşamını yitirdi.
Eserleri :
Boyundan Utan Darağacı (1976)
Halk Çağı (1981)
Ortadoğu Şiirleri (1983)
Şiir Sıcağı (1984)
Anamı Arıyorum (1985)
Antakya Çarşıları (1986)
Şiir Tufanı (1989)
Taş Tanrılar (1990)
Asılacak Kitap (1991)
İnsan Tomurcukları (1991)
Yunuslama (1991)
Havalı Meryem (1994)
Sevgim Servetimdir (1997)
İnceleme: Şiirin Dili, Yapısı, İşlevi (1975)
Ödülleri : 1980 Nevzat Üstün Şiir Ödülü Halk Çağı ile
1982 Yeditepe Şiir Armağanı Halk Çağı ile
1982 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü Halk Çağı ile
1985 Ömer Faruk Toprak Şiir Ödülü
1994 Akdeniz Şiir Ödülü (İtalya)
-Mehmet ÖZGÜN-