Onurlu insan, insanlığa dair bütün erdemleri taşıyan canım Sinan, canım kardeşim, canım kuzenim ….
Duayen, cesur gazeteci .Antakya için adanmış bir kalem, adanmış cesur yürek…Antakya çok büyük bir değerini kaybetti .
Antakya Gazetesi senin ışığınla, yetiştirdiğin gençlerle hep yaşayacak. Mücadelene ve insanlığa dair büyük bir miras ve sorumluluk bıraktın .Umut aşıladın bizlere ve Antakya ‘ya…Senin kadar olmaz ama, bu umudu yeşertmeye çalışacağız.
Seni uğurladık, Antakya ağladı, Antakya sallandı, Antakya büyük bir deprem daha geçirdi. O kadar çok seviliyorsun ki …her kesimden insanları bir araya topladın giderken, tıpkı mozaikler kenti Antakya gibi. Yer gök tarumar oldu.
Mütevazı, sevgi ve neşe dolu ,dünyaya saygılı insan , haza beyefendi canım Sinan Seyfittinoğlu, sen kimseyi incitmedin, yattığın yer de seni incitmesin.
Sen hep bizimle olacaksın, yüreğimizde, zihnimizde …
Kim bilir, belki bir çiçekte ,belki senin o meşhur kahkahanda, bir şarkıda, rüzgarda, bir kitapta, bir gazete haberinde, sen yetiştirdiğin gençlerin cesur adımlarında, ayağa kalkmakta olan Antakya mücadelesinde, Vakıflı Köyü’nün güzelliğinde… hep yaşayacaksın, bizimle olacaksın. Ah canım kuzenim, arkadaşım, sırdaşım, nefesim…
yetmiyor kelimeler…
Güle güle can can, güle güle…Hoşça kal kardeşim, demeye dilim varmıyor…
Merhaba Sinan!
YORUMLAR