Nöbetçi Eczaneler
Türkiye İstatistik Kurumu verilerine göre, tarımsal üretimdeki dört milyondan fazla çalışanın neredeyse yarısını mevsimlik gezici tarım işçileri oluşturuyor. Hatay, Adana, Mersin gibi illerde yaşananlar ise çalışma şartlarını gündeme taşıyor.
Sağlık Bakanlığı’nın Nisan ayında yayınladığı Pandemi Döneminde Mevsimlik Tarım İşçilerinin Korunmasına Yönelik Alınacak Önlemler listesine göre, işçilere; seyahat öncesi Covid-19 uyumlu semptom sorgulaması ve ateş̧ ölçümü yapılmalı, sosyal mesafenin sağlanamadığı kapalı ve açık alanlarda maske takılmalı, barınma ve çalışma alanlarında bireyler arasında sosyal mesafe olan en az bir metre uzaklık sağlanmalı. Sağlık Bakanlığı’nın ilgili Genelgesi, İl Sağlık Müdürlükleri tarafından denetleniyor. Ancak Ankara’nın uygulama alanında ‘olması gerek’ dediği şartlar, çoğu zaman hayata geçmekten uzakta kalıyor.
2002 yılından bu yana, mevsimlik tarım işçileriyle ilgili saha araştırmaları yapan Kalkınma Atölyesi, mevsimlik tarım işçilerinin salgından nasıl etkilendiğine dair, tam da bu başlıkta, çeşitli araştırmalar yürüttü. Bu araştırmalar sonucunda yayımlanan “Virüs mü, Yoksulluk mu?” adlı rapora göre, görüşme yapılan 70 tarım aracısından sadece 16’sı, konaklama alanında kendisinin ve kendisiyle çalışan işçilerin herhangi bir ihtiyacı olmadığını belirtirken, geriye kalan 54 tarım aracısı, normal şartlarda da eksikliği duyulan, ev ya da konteynır, temiz, sürekli ve yeterli içme suyu, tuvalet, elektrik, banyo, gıda ve temizlik malzemeleri ve kanalizasyona ihtiyaç duyduklarını kaydetti. 70 tarım aracısının, konaklama alanında öngörülen temel ihtiyaçlar listesinde, maske ve eldiven mi? Yüzde 1,1’lik oranla, son sırada yer alıyor. Tamer Yazar