Değişmedik… Değiştirmedik…

Açılmasına az bir süre kaldı, ama… Tepedeki isme bir de “Etnografya” eklesek mi?

Misafirleri karşılamaya hazır iki ayrı tabela var. Bir tanesi, müzeden bağımsız, giriş kapısının hemen yan tarafında bulunan bir isimlik, ki orada ‘Etnografya Müzesi’ yazıyor. Diğeri ise kapı üstünde! ‘MÜZE’ yazan! Durumu izleyenlerin kimisi, “zaten yanı başında ikinci bir tabela da var, ona bakınca müzenin içeriği belli” derken, eleştirenler ise müze ismindeki eksikliğin tamamlanması gerektiğinin altını çiziyor. Bunu derken de, “Açılmasına az bir süre kaldı, ama… Tepedeki isme bir de ‘Etnografya” eklesek mi?’ diye de soruyor.
Bu konuda konuşan bir turizmci ise şu tavsiyede bulundu:
“Garip ama, hiçbir şeyi tartışmalı bir hale getirmeden günü bitirmiyoruz, bitiremiyoruz. Eski bir müze binasını aldık, yeniliyoruz, ki bu güzel bir şey. Ama olması gerekenler bu kadar açıkken bile, olmaması gereken çok şeyin altına imza atarak, yine farkımızı ortaya koymaya devam ediyoruz! Taş bir müze binasına beton bir tünelden giriş yapıyor, bunu da en soğuk haliyle ve rengiyle ‘hazırız’ diye veriyoruz. Ardından, etnografya müzesi açılışına hazırlanan bizler, müze girişine bunu yazmak yerine, ‘Müze’ demeyi yeterli görüyoruz. Bunun anlaşılabilirliğini tartışmıyoruz bile. Çünkü ‘yaptık ve oldu’ denilen o halimizden ödün dahi vermiyoruz. Bu kent de emin olun bu ‘iş bilmezliğimizden’ hep çok şey kaybediyor.
Binlerce yıllık bir keşfin yıldızı olan, ünlü bir Hitit Kralı’nın dili dışarıda halinin utanç verici görüntüsünü Gastronomi Kenti tanıtım panolarına taşıyan belediyelerimiz gibi… Ya da eski Roma’nın Defne ve Apollon karakterlerine Hatay’ın çiftetellisi ile göbek attıran turizm politikamız gibi… Başka söze gerek var mı?”
-Tamer Yazar-