6 Şubat depremlerinin üzerinden iki yıl geçmesine rağmen, yüzlerce aile hâlâ kayıplarını arıyor. Resmi kayıtlara göre en az 53 bin 725 kişinin hayatını kaybettiği felaketin ardından, birçok kayıp vakası belirsizliğini koruyor. Aileler, yetkililerden daha fazla çaba bekliyor ve sevdiklerinin akıbetini öğrenmek istiyor.
Depremden İki Yıl Sonra Hâlâ Kayıplarını Arıyorlar
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinin üzerinden tam iki yıl geçti. Türkiye’yi derinden sarsan bu büyük felakette on binlerce insan hayatını kaybetti, yüz binlercesi ise yaralandı. Ancak aradan geçen zamana rağmen, bazı aileler hâlâ yakınlarına ne olduğunu bilmiyor. Sevdiklerinden haber alamayan aileler, yetkililere seslenerek arama çalışmalarının devam etmesini istiyor.
En Büyük Yıkım Hatay’da Yaşandı
Depremin vurduğu 11 il arasında Hatay en büyük yıkımı yaşayan şehir olarak kayıtlara geçti. Binlerce bina yıkıldı, on binlerce insan yaşamını yitirdi. Felaketin ardından barınma ve temel ihtiyaç krizleri başladı, milyonlarca insan göç etmek zorunda kaldı. Resmi rakamlara göre, 2 milyon kişi deprem bölgesinden ayrıldı. Ancak geride kalanlar için en büyük travma kayıplarının akıbetini öğrenememek oldu.
“Oğlumun Nerede Olduğunu Bilmiyorum”
İskenderun’da yaşayan Sema Güleç, kayıplar arasında yer alan isimlerden biri. Depremde 24 yaşındaki oğlu Mustafa Batuhan Güleç’i kaybeden anne, hâlâ oğlunun nerede olduğunu bilmiyor. Beyaz bir arabayla hastaneye götürüldüğü bilgisine ulaşmasına rağmen, oğluna dair herhangi bir kayda rastlanmadığını söylüyor.
“Ambulans doluydu, o yüzden beyaz bir arabaya koydular” diyen Güleç, ardından hiçbir iz bulamadıklarını belirtiyor. Hastaneleri, morgları ve mezarlıkları gezmelerine rağmen oğluna dair hiçbir kayıt bulamayan aile, DNA örneklerinin de sonuç vermediğini söylüyor.
“Bize Söz Verdiler Ama Sonuç Yok”
Kayıp aileleri, bir araya gelerek “6 Şubat Deprem Kayıpları Platformu”nu kurdu. Yetkililere seslerini duyurmak isteyen aileler, kayıpların akıbetinin aydınlatılmasını talep ediyor. İçişleri Bakanlığı’nın, AFAD’ın ve Emniyet’in ortak bir ekip kurarak kayıpları arayacağını açıklamasına rağmen hala net bir sonuca ulaşılamadı.
“Bize Türkiye genelindeki vefat edenlerin fotoğraflarına bakma hakkı tanıyacaklarını söylediler. Ancak bu söz hâlâ yerine getirilmedi” diyen aileler, yanlışlıkla farklı ailelere teslim edilen cenazelerin olabileceğini düşünüyor.
“Mezarımız Bile Yok”
Kayıp yakınları, yetkililerden mezarlıkların açılmasını ya da DNA örneklerinin alınmasını talep ediyor. Kimsesizler mezarlığında yatanların kimliklerinin tespit edilmesini isteyen aileler, bu sayede yakınlarına ulaşabileceklerini düşünüyor.
“Biz yas bile tutamıyoruz. Öldü mü, sağ mı bilmiyoruz. Ne bir mezarımız var, ne de bir haber” diyen aileler, belirsizlik içinde yaşamanın büyük bir acı olduğunu dile getiriyor.
“Her Kapı Çaldığında Umutlanıyorum”
Aileler için en büyük acı belirsizlik. Kapı çaldığında ya da telefon çaldığında bir haber alma umuduyla hareket ettiklerini söyleyen Sema Güleç, “Her zil sesinde acaba oğlumdan mı haber geldi diye umutlanıyorum” diyor.
Kaybolan yakınlarına ulaşamayan birçok aile için hayat durma noktasına gelmiş durumda. Yetkililerden tek talepleri, kayıplarının bulunması ve belirsizliğin son bulması.
“Yetkililerden Daha Fazla Çaba Bekliyoruz”
Kayıp yakınları, hükümet yetkililerine ve tüm ilgili kurumlara seslenerek arama çalışmalarına hız verilmesini istiyor. DNA eşleştirmeleri, mezarlık kayıtlarının incelenmesi ve eksik kalan araştırmaların tamamlanması gerektiğini belirten aileler, yıllardır süren bu çaresiz bekleyişin sona ermesini talep ediyor.
“Bize mezarımızı verin. Yaşayanları bulun. Ama ne olursa olsun bu belirsizlik bitsin” diyen aileler, tüm Türkiye’ye seslenerek bu kayıpların unutulmamasını istiyor.