Bir turist olsaydınız ve Antakya’nın trafiğe kapalı Hürriyet Caddesi’nden geçerken bu balkon demirli taş yapıyı görseydiniz, ama ona dair hiçbir şey bulamasaydınız… Ne oldurdu? Ne düşünürdünüz?
İlk zamanlar, üstü cam ile kapatıldı. Ama sık sık buğulanan ve terleyen cam görüşü engelleyince, ‘cam’ ekleme olduğu yerden çıkartıldı. Ardından etrafı ‘bahçe demirlerine’ benzer bir aksamla çevrildi. Restorasyon ise bulunanı adeta yeniledi. Kısa bir süreliğine de olsa, bulunanın yanına bir bilgilendirme tabelası konuldu. Ardından da, anlaşılamadı ama, kaldırıldı. Yıllar içinde de unutuldu. Bugün mü? Bakımsız haliyle, aslında bizleri fotoğraflıyor. Kırık ve kirli duvarlarıyla bizleri anlatıyor. Tabelasız haliyle de, turizme bakışımızı netleştiriyor.
Finalde de, Müze Yönetimi’nden Kültür ve Turizm Müdürlüğü’ne, eldeki kurumların sessizliğini protesto edip, bir adım geriye çekiliyor. Fark edilmek için, ama en çok da ‘buradayım’ diyen yalnızlığına işaret etmek için… Tamer Yazar