Hatay ve diğer illerde

Öğretmenler ne halde?

Geride kalan 24 Kasım Öğretmenler Günü’nün en net ve en sert gerçeğini İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) paylaştı. Paylaşılan son rapora göre; Öğretmenler işsiz, güvencesiz, borçlu ya da şiddete uğruyor… 2013’ten bugüne en az 108 öğretmen iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…

Son yıllarda, meslek öncesi ve sonrası artan problemleri nedeniyle sıkıntılı bir süreç yaşayan Öğretmenler, geride kalan 24 Kasım Öğretmenler Günü nedeniyle resmi söylemlerin eşliğinde sahne ışıkları altında oldukça renkli ve hareketli bir gün geçirse de, gerçeğinden de çok fazla kopamıyor. Hatay ve diğer illerden bu kapsamda gelen bilgilerle hazırlanan son rapor, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG) imzalı.
Yaşanan sorunlar noktasında 2002-2018 karşılaştırması yapan ve mevcut siyasetin sorumluluğuna işaret eden İSİG Raporu’nun başlangıç tespiti şöyle:
“Nereden nereye… Yıl 2002! Recep Tayyip Erdoğan, seçim mitinginde ,’Sınavsız öğretmen olunacak’ ve ‘Mezun olacak ve atanacaksın’ açıklamasını yapmıştı. Haziran 2018! Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Külliye’de düzenlenen sahurda, öğrencilere, ‘Kendinizi sadece öğretmenliğe kilitlemeyin. Bu meslek dışında da neler yapılabileceği üzerinde çalışın’ dedi. Devletin bir numaralı isminin açıklamaları geldiğimiz durumu özetliyor.”
-DEVİR DEĞİŞTİ!-
Rapor’un dikkati çeken diğer tespitleri arasında, “Eskiden, öğretmeni işçi olarak görmezdik. Öğretmen olmak bir statüyü belirtirdi. Anne ve babalarımız, çocuklarını, ‘eti senin kemiği benim’ diye emanet ederlerdi. Devir değişti! Eğitim, tamamen sermayenin ihtiyaçlarına göre şekillendi. Öğretmenin emeği/mesleği metalaştı” ifadesi de yer alırken, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nden (İSİG) kamuoyuna yansıyan diğer bilgiler şöyle:
-İŞ CİNAYETLERİ-
Tamamını ulusal ve yerel basından öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla, 2013 yılı ile 2018 yılının ilk on ayı arasında en az 108 öğretmen iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…
Yıllara göre bakarsak; 2013 yılında 19 öğretmen, 2014 yılında 18 öğretmen, 2015 yılında 19 öğretmen, 2016 yılında 15 öğretmen, 2017 yılında 20 öğretmen ve 2018 yılının ilk on ayında 17 öğretmen, çalışırken yaşamını yitirdi…
Ölen öğretmenlerin 23’ü kadın ve 85’i erkek. Kadın öğretmenlerin ölümü yüzde 21 ve bu oran, genel iş cinayetlerinde ölen kadınların üç katı.
Ölümler, en çok yüzde 80 ile eğitim sektöründe gerçekleşti. Neden işkollarına göre bir ayrım yapmak zorunda kaldık? Çünkü Cumhurbaşkanı’nın sözleri gerçeklik haline geldi ve artık atanamadığı için inşaatta, belediyede, tarımda, metalde ve güvenlik sektöründe çalışırken ölen öğretmenler var.
Ölüm sebeplerinde ilk dört sırayı; yüzde 40 ile trafik/servis kazası, yüzde 33 ile kalp krizi/beyin kanaması ve yüzde 14’le intihar ve yüzde 5 ile şiddet aldı. Servisler o kadar kötü ki okula geliş-gidişte trafik kazaları oluyor. Özellikle Anadolu şehirlerindeki öğretmenler, servis olmadığı için 4-5 kişi bir otomobili servis olarak kullanıyorlar. Yine eğitimde uzun çalışma saatleri mevcut. Bir de buna okul dışındaki eğitime hazırlık süreci eklenince, aşırı ve yoğun çalışma kalp krizlerini tetikliyor. Gelecekleri ellerinden alınan, ataması yapılmayan öğretmenler intihar ediyor. Şu ana kadar kaç öğretmenin ataması yapılmadığı için yaşamına son verdiğini net olarak bilmiyoruz, ama sendikaların basına yansıyan açıklamalarına göre 50’nin üzerinde. Son olarak, öğretmenlere okulda ve okul çevresinde şiddet yaygınlaşıyor. Şiddet nedenli ölümlerde önümüzdeki dönem artış gözükebilir.
Öğretmenlerde yaygın olarak meslek hastalıkları da görülmektedir.
– Tebeşir ve sınıf tozuna bağlı olarak: Astım, bronşit, sinüzit, çeşitli akciğer hastalıkları, cilt hastalıkları…
– Çalışma şekline, ayakta durmaya bağlı olarak: Fıtık, bel-boyun ağrıları, fiziki deformasyon, eklem ağrıları, varis, topuk dikeni, idrar yolu enfeksiyonları…
– Konuşmaya bağlı olarak: Faranjit, laranjit, ses teli nodülleri…
– İnsan ve çevre iletişimine bağlı olarak: Salgın ve mikrobik hastalıkları…
– Ruhsal sorunlar: Aşırı yorgunluk, migren, uykusuzluk…
Altını çizelim: Sağlıklı ve güvenli çalışma, insanca yaşanabilir bir ücret ve iş güvencesi taleplerinden ayrı düşünülemez. Hele ki, 6331 Sayılı İSG Yasası’nın çıkmasından bugüne 108 öğretmeni iş cinayetlerinde kaybettiğimizi düşünürsek, sendikal hareketin acilen eğitim alanındaki emekçilerin ‘can güvenliği’ temelinde İSİG mücadelesini oluşturması elzemdir.”
-İŞTE O İSİMLER-
“Kaybettiğimiz öğretmenlerimizi saygıyla anıyoruz…” diyen Rapor, “Artık atanamadığı için inşaatta, belediyede, tarımda, metalde ve güvenlik sektöründe çalışırken ölen öğretmenler var” ifadesini bir kez daha tekrar ederken, tam da bu gerçeklik başlığında ülke genelinde yaşamını yitiren Öğretmenleri de şöyle sıraladı:
Ersin Turhan, Mustafa Binay, Ahmet Kamil Kalıpçıoğlu, Tufan Baydan, İlker Bektaş Kayacan, Hüseyin Göncü, Süleyman Avcı, Merve Çavdar, Mikail Yalçın, Fatih Özmutlu, Yasir Armağan, Serdar Çağlak, Doğukan Özyılmaz, Nihat Ural, Hasan Songur, Furkan Çakır, Mahmut Bulut, Metin Kaya, Selim Gündoğdu, İbrahim Nuhoğlu, Hüseyin Koç, Ayşin Şenoğlu, İsa Erdoğan, Selahattin Baz, İbrahim Yeşilbağ, Özcan Karaatlı, Bünyamin Aydoğan, Mustafa Turgut, Hanım Mine Birbilen, Metin Çelik, Ayhan Kökmen, Kazım Ünlü, Şeref Kara, Hamza Doğan, Mehmet Fatih Traş, Erol Korkmaz, Ramazan Kocaoğlu, Danyal Irgav, Seval Şahin, Muzaffer Evin, Özge Kahraman, Esra Temur, Mutlu Budak, Ahmet Cebeci, Mikail Cengiz, Ahmet Yazıcı, Hüseyin Keskin, Fevziye Oğuz, M.E., Sevim Örnek, Mustafa Keser, Yusuf Aydın, Ümit Batmaz, Rafiye Ceylan, Muharrem Gelen, İlyas Çiçek, Hikmet Gülseven, Talat Yılmaz, Selma Koşan, Mehmet Söyler, Abdülmenaf Akmancı, Bedrettin Kem, Esra Çakır, Neriman Tekin, Veysel Alan, Halil Serkan Öz, Kazım Çeküç, Kasım Yavilioğlu, Ali Celal Hoş, Sırrı Demirel, Necmettin Ergül, Özden Çolak, Feride Şensoy, Halime Eryılmaz, Melek Gürtemel, Arda Çınar, Canan Azazi, Müfide Çağlar, Murat Kendirli, Arif Engin Kaftancıoğlu, Seda Akal, Gamze Filiz Arslan, Mehmet Ceylan, Talat Halman, Ahmet Cevizci, Hüseyin Altınay, Celalettin Özdemir, Eyüp Özdemir, Muharrem Çınar, Derya Şahin, Emine Coşkun, Alişan Ergen, Erhan Yaşar, Çetin Kuşbay, Azize Çelik, Melek Yoldaş, Alim Koç, Hasan Ortaç, İhsan Bitkin, Halime Kadıkmak, Ahmet Çetin, Çağlar Çakır, Ahmet Şehitoğlu, Mustafa Mumcu, Sefa Varlı, Eyüp Ulu, Abdullah Güleç ve Abdulhekim Nas… -Tamer Yazar-