Konu, yerel yönetimde mi?

Yoksa İl Müftülüğünde mi?

Antakya kent merkezinin ‘dün’ hikâyesinde duran en bakımlı adreslerinden biri olan Ulu Cami, cemaatinin de sık sık dile getirdiği ‘boşa akan sular’ kısmında, rahatsız! Peki, musluğu kim kapatır?

Kimi için her ezan vakti namazın adresi, kimi için günün koşuşturmacasında dinlenme aralığı, kimi için bugünden kaçışın dün adresi… Burası, Antakya’nın en iyi korunan eski kent kimliği, Ulu Cami! 16. yüzyılda yapılan Cami, Selçuklu tarzını anlatır. Tonozlu ve düz çatılıdır. Kitabesinde, Hicri 1117 tarihi bulunmaktadır. Avlusu geniş, taş döşeli, şadırvanlıdır. Mimarı ve yapılış yılı bilinmemektedir. Üzerinde, 1872 depreminden sonra onarıldığını gösteren 1874 tarihli bir kitabe bulunmaktadır.
Detayları arasında ilerleyenlere kendi hikâyesinde dinlenme fırsatı sunan Ulu Cami’nin taş avlusu içinde cemaatin abdest aldığı çeşmelerin bozuk musluklarına işaret edenler, “Bu musluklar çok uzun zamandır böyle. Boşa akıyorlar… Kapanmıyorlar da… Ama ne bu durumdan şikayet edenleri dinleyip de tamirat yapıldı, ne de başka bir şey! İsraf günahtır deyip duranlarız! Peki, demezler mi, bu ne perhiz bu ne lahana turşusu?” eleştirisinde duruyorlar.  -Tamer Yazar-