Nöbetçi Eczaneler
Dünya büyük bir kriz ile çalkalanıyor. Bir yandan koronavirüs salgını, öte yandan ekonomik kriz.
Bunların üstesinden gelebilmek için her ülke kendine göre bir mücadele içerisine girmiş durumda.
Böylesi bir ortamda, birlik ve beraberlik içinde hareket etme, ilmin ve bilimin gösterdiği doğrultuda kararlar alarak, bunları yaşama geçirme suretiyle gerek virüs pandemisinden ve gerekse ekonomik krizden çıkabilmek için gereken adımlar atılmak isteniyor.
Bizde de aynı sıkıntılar söz konusu olduğu için, gereken kararların alınması, gereken olumlu adımların atılması bekleniyor.
Ama görünen o ki; bu yolda alınan kararlar, atılan adımlar beklentilere cevap verecek düzeyde değildir.
Sertleşmeyelim, ayrışmayalım, bölünmeyelim, arada uçurumlar kadar fark olmasın denildikçe.
Demokrasinin tüm kurum ve kuralları ile egemen kılınması gerekir denildikçe.
Ekonominin bulunduğu dar boğazdan çıkabilmek için, ekonomistlerin gösterdiği yolda adımlar atılmak suretiyle düzlüğe çıkabilmenin yol ve yöntemleri aranıp bulunmalı ve bunların yaşama geçirilmesi gerekir denildikçe,
Önümüzde sayıları giderek artan bir işsizler ordusunun varlığının göz ardı edilmemeli, bu işsizliğe bir çare bulunmalı, sayının azalması için yol ve yöntemler aranmalı denildikçe
Ülke sorunlarla boğuşuyor. Tüm dikkatler bu sorunların çözümüne odaklanacağına, ayrışmayı daha da belirginleştiren tutum ve davranışlardan uzak kalınmalıdır denildikçe.
Sertleşme yerine yumuşama, ayrışma yerine birleşme, parçalanma yerine bir ve bütün olma gerekir denildikçe.
Yeni neslin önerilerine kulak verme yerine bu önerileri göz ardı etmek suretiyle hareket etmeyin denildikçe.
Benden olanlar iyidir, benden olmayanlar kötüdür anlayışı yerine eleştirilere kulak vermek, eleştirenleri can kulağı ile dinlemek, yapılan tenkitlerden ve önerilerden yararlanmak suretiyle gereken olumlu adımlar atılmalıdır denildikçe.
Aksine bir yol izleniyor. Aksine bir tutum ve davranış içerisine giriliyor.
Böyle olunca da demokrasinin gereği olan özgürce düşünme, düşündüklerini söyleme ve yazı ile dillendirme imkânları adım adım elden alınmak isteniyor.
Kamuoyu anketleri bu durumları tespit ederek sonuçlarını teker teker açıklama yoluna gittiğinde de, bundan gereken ders alınacağına, bu sonuçlara göre yeni bir yol ve yöntem belirlenmesi gerekeceğine aksine bir yol izleniyor.
Öyle bir durum ortaya çıkıyor ki: ya benim dediklerimin doğruluğu kabul edilecek ve buna göre hareket edilecek, yada aksine bir tutum izlendiği takdirde gerekenin yapılması yoluna gidilecek.
Durumdan hoşnut olmayan, bu hoşnutsuzluklarını her vesileyle ifade etmekten çekinmeyen yeni kuşağın düşüncelerine de fazlaca önem verilmiyor.
Bu nedenle de dislike kelimesi sık sık kullanılmaya başlanıyor.
Bakınız son günlerdeki gelişmelere?
Baroları bölerek,senin baron benim barom anlayışını yaşama geçirebilmek için demokrasi ile yönetilen ülkelerde eşi ve benzeri olmadığı kanısında olduğunuz çoklu baro uygulaması için yapılanlara ve Cuma günü yaşananlara….
Tüm bunlar özgürlükçü demokrasilerde olmaması ve görünmemesi gerekenlerdir. Ama bizde bunları yapmakta, söylemekte gerçekleştirebilmek için yanlış adımlar atılmakta tereddüt edilmiyor.
Böyle olunca da Dislike ( memnuniyetsizlik) giderek artıyor ve yüksek sesle dillendirilmeye başlanıyor.
Oysaki içinde bulunulan durum var olan ve giderek boyutunu arttıran dislikenin memnuniyetsizlik duygusunun önlenmesi ve böylece memnuniyetsizlik yerine satisfaction ( memnuniyet) duygularının dışa vurulmasının sağlanmasıdır.
Diliyoruz ki; bu anlayış egemen olur, zaman içerisinde dislike kelimesinin yerine satisfaction kelimesi duyulmaya başlanır…
YORUMLAR