Gerçeğimiz ise çok ‘FARKLI’
Dün de bugün de ‘söylenenler’ çok fazla değişmiyor… ‘Bir engelli için en büyük sorun -engelli olmak- değildir. Caddede, sokakta, okulda, işyerinde, kısacası hayatın her alanında karşılaştığı önyargılar, ayrımcı uygulamalar ve engellerle dolu kentsel çarpıklıklardır. Bu olumsuzluklar ortadan kaldırıldığı takdirde, engellilik o insan için önemli bir sorun olmaktan çıkacaktır.’
Peki, bu ‘olumsuzluklar’ ortadan kaldırılsın diye yapılan çalışmalarda ‘olması gerekeni’ ne kadar yakalayabildik? Erişilebilir, engelsiz bir kent adına bir şeyler yaparken, neyi ‘ne kadar’ eksik bıraktık? Eldeki fotoğraf karelerine bakarken, ‘yanlışlarımızın tespitinde’ neyi ‘ne kadar’ düzelttik?
Bu sorulara karşılık gelen yanlışlarımızın en net örneği mi? Habere ekli fotoğraf karesinde ‘engelli park yeri’ için bir tabelamız var. Ancak bu ‘engelli hassasiyeti’ taşıyan tabelanın direğini, görme engelliler için aynı kaldırıma yapılmış kılavuz çizgilerin hemen yanı başına konumlandırmışız. Oysaki bu çizgilerin hareket alanında 120 cm2’lik bir bölge yaratılması ve bu bölgede de hiçbir engele yer verilmemesi gerekiyor. ‘Gerekenlerin’ hayata geçirilemediği bir kentte yaşadığımızın gerçeğinde, yerel idarecilerin yanlışlarını ‘kim’ kontrol edecek’ diye de soralım mı? Yoksa eldeki ile devam, ‘buna da şükür’ mü? -Tamer Yazar-