Ekrem İmamoğlu’nun görevden alınmasıyla başlayan siyasi kriz üçüncü haftasında. Gözaltılar, boykotlar, protestolar ve sert müdahalelerle geçen süreç, Türkiye’nin siyasi ve toplumsal atmosferini derinden etkiliyor.
İstanbul Üniversitesi 18 Mart akşamı yaptığı açıklamayla, Ekrem İmamoğlu’nun 1990 yılında gerçekleştirdiği yatay geçiş işleminin “hukuka aykırı” olduğunu öne sürerek, lisans diplomasını iptal ettiğini duyurdu. Aynı karar, İmamoğlu ile birlikte 27 kişi için daha geçerli kılındı. Bu gelişme, cumhurbaşkanlığı adaylığı sürecinde olan İmamoğlu’nun önünü kesen ilk adım olarak değerlendirildi.
“İmamoğlu nasıl gözaltına alındı ve tutuklandı?”
Bir gün sonra, 19 Mart sabahı, Ekrem İmamoğlu evinden alınarak Vatan Caddesi’ndeki emniyet müdürlüğüne götürüldü. Aynı gün içerisinde, aralarında CHP’li belediye başkanları ve bazı iş insanlarının da bulunduğu yaklaşık 100 kişi hakkında “terör” ve “yolsuzluk” suçlamalarıyla gözaltı kararı çıkarıldı.
İmamoğlu, gözaltı öncesinde yayımladığı video mesajında, “Milletin iradesine yapılan bu saldırıya karşı yılmayacağız” diyerek halka seslendi.
“Protestolar nasıl başladı, ne yönde ilerliyor?”
İstanbul Valiliği, aynı gün dört gün süreyle tüm toplantı ve gösteri yürüyüşlerini yasakladı. Sosyal medya platformları, özellikle X, erişim kısıtlamalarıyla karşılaştı. Ancak yasaklara rağmen on binlerce kişi Saraçhane Meydanı’nda toplandı.
Polis, protestolara özellikle CHP lideri Özgür Özel’in konuşmalarından sonra sert müdahalelerde bulundu. İstanbul’un yanı sıra Ankara’da da güvenlik güçlerinin biber gazı ve tazyikli su ile müdahaleleri dikkat çekti.
“23 Mart’ta neler yaşandı?”
İmamoğlu, dört günlük gözaltının ardından 23 Mart’ta çıkarıldığı mahkeme tarafından tutuklandı. Aynı gün, İçişleri Bakanlığı tarafından İBB, Beylikdüzü ve Şişli belediye başkanları görevlerinden uzaklaştırıldı. Şişli Belediyesi’ne kayyum atandı.
Aynı tarihte CHP, tüm teşkilatlarında “dayanışma sandıkları” kurarak İmamoğlu’nun cumhurbaşkanlığı adaylığı için oylama gerçekleştirdi. Partiden yapılan açıklamaya göre, 15,5 milyon kişi oy kullandı.
“CHP’nin boykot çağrısı nasıl yayıldı?”
Saraçhane mitinginde CHP lideri Özgür Özel, “Bu meydanı görmeyene boykot geliyor” diyerek hükümete ve bazı medya kuruluşlarına yönelik geniş çaplı boykot başlatacaklarının sinyalini verdi. CHP’nin listesinde TRT, NTV, CNN Türk, EspressoLab, DBL Entertainment, D&R gibi firmalar yer aldı.
“RTÜK’ün yayın kuruluşlarına cezaları gündem oldu mu?”
27 Mart’ta, RTÜK, protestoları canlı yayınlayan kanallara ceza yağdırdı. Sözcü TV’ye 10 gün ekran karartma cezası verildi. Halk TV, NOW TV ve Tele1 de para cezalarıyla karşı karşıya kaldı.
“Maltepe mitinginde neler öne çıktı?”
29 Mart’ta, yüz binlerce kişi Maltepe’de bir araya geldi. CHP, alandaki katılımı 2,2 milyon kişi olarak açıkladı. Özgür Özel, burada boykot listesine yeni isimlerin eklendiğini belirtti. Ayrıca İmamoğlu’na destek için imza kampanyası başlatıldı.
“Genel boykot nasıl yayıldı ve kimler hedef oldu?”
1 Nisan’da sosyal medyada başlayan genel boykot çağrısı, 2 Nisan itibarıyla CHP tarafından da desteklendi. “Tüketimden gelen gücümüzü kullanıyoruz” sloganıyla alışveriş yapılmaması istendi.
Boykota destek veren oyuncu Cem Yiğit Üzümoğlu, sosyal medya fenomeni Dr. Enes Özel gibi isimler gözaltına alındı. Tepkilerini dile getiren oyuncular Aybüke Pusat, Başak Gümülcinelioğlu, Furkan Andıç, Boran Kuzum TRT projelerinden çıkarıldı.
“Gözaltı ve tutuklamalar ne düzeye ulaştı?”
4 Nisan sabahı itibarıyla İmamoğlu hâlâ cezaevinde bulunuyor. Gözaltı ve tutuklamalara dair veriler, krizin boyutunu gözler önüne seriyor. Yaklaşık 2 bin kişi gözaltına alınırken, 300’den fazla kişi tutuklandı. Aralarında lise öğrencileri de bulunan tutuklular, Türkiye’deki adalet sisteminin tartışılmasına neden oldu.
“İBB’de yönetim nasıl değişti?”
26 Mart’ta, İmamoğlu’nun görevden alınmasının ardından, CHP’li Nuri Aslan, İBB Meclisi’nde yapılan oylama sonucu Başkan Vekili olarak seçildi. Oylama, salt çoğunluğun sağlandığı üçüncü turda sonuçlandı.
“Muhalefetin tavrı ve sivil toplumun durumu ne?”
Muhalefet partileri ve birçok sivil toplum kuruluşu, gelişmeleri bir “hukuk krizi” ve “sivil darbe” olarak yorumluyor. Toplumun farklı kesimlerinden gelen adalet ve demokrasi çağrıları, sürecin yalnızca siyasi değil, aynı zamanda toplumsal bir kırılma yarattığını gösteriyor.