Nöbetçi Eczaneler
Tescilini bekleyen bir marka hikayesi o!
Geleneksel taş fırınlarda pişen Antakya Simidi, kente gelenlerin keşfinde üstüne düşen ‘hoş geldin’ adına gerekeni yaparken, tescilini üstlenenlerden ise biraz daha fazla ilgi istiyor.
“Antakya’ya birkaç günlüğüne geldik. Önce klasik, herkesin yaptığı gibi bir otele yerleştik, ama sonra baktık ki, burada eski evlerden oluşan bir sürü minik otel var. Pansiyon gibiler aslında. Samimi, yöresel, ama bugünün olanakları ile desteklenmiş tabi. İnanılmaz bir deneyimdi ve herkese de bu tür bir konaklama tavsiye ediyorum. Uyanır uyanmaz, kendinizi, yıllar öncesinin bir şehrinde gibi hissediyorsunuz. Yüksek tavanlar, taş duvarlar, ahşap sütunlar, yöresel yemekler, dar sokaklar ve… Bir de en unutulmazı da, tuz ve kimyonun karışımındaki simit! İstanbul ve Ankara’da da simit yedim ama… Bu, çok farklı. Kendine özel. Sadece merak ettim! Niye tanıtmıyorsunuz? Hatay’a dair anlatımların hiçbirinde bu simit yok!”
Evet… Antakya’ya gelenleri karşılayan kadim kentin yöresel kimliğinde, tescilini arayan simidin tuz ve kimyon hikayesi, tam da anlatıldığı gibi biraz ilgi, biraz destek, biraz da ‘ben varım’ demeyi istiyor. Bu konuda, ilgili ve sorumlu kurumların da, uzun süredir sessizliğini koruyan bu lezzete kent tanıtımlarında daha fazla yer vermesi isteniyor. Tamer Yazar