22 Ağustos 1942.
Uğur Mumcu’nun doğum tarihidir.
24 Ocak 1993 katledilişinin, aramızdan alınışının 32. yılı.
Bu iki tarihte, bu iki günde tarihe not olarak düşmüş ve gelecek nesillere ışık tutmuştur.
Uğur Mumcu’nun 16 Mart 1980 tarihinde yazdığı yazıyı gelecek nesillere ışık tutması için
sütunlarımıza alıyor ve tekrar tekrar okunmasını istiyoruz.
İşte Uğur Mumcu’nun “Geriye Türk tarihine bakarak düşünüyorum” başlıklı yazısı:
“Geriye doğru Türk tarihine bakarak düşünüyorum, 1908’lerde yaşasaydım ve kol ağası olsaydım
hareket ordusuna katılırdım. 1919’larda yaşasaydım Mustafa Kemal’in yanında kuvayımilliyeci olarak
yer alırdım.
Ve tarihe böyle sıcak duygularla bakarsak, ittihatçılar bugün yaşasalardı, bizlerle beraber olurlardı
diyorum.
Böyle düşünüyorum, yani ittihatçı bugün yaşasaydı, çağdaş, bağamsız, demokratik, sosyalist
olurdu.
Ben tarihsel kökene böyle bakıyorum, yoksa kuvayımilliyeciler geldiği zaman elbette boyunlarında
fişekler, başlarında kalpaklarla gelmeyecekler, çağdaş düşüncelerle gelecekler, ittihatçılar da babıali
baskınıyla gelmeyecekler. Neyle gelecekler? Bağamsız, çağdaş, demokratik toplum özlemleriyle
gelecekler.”
Uğur Mumcu 16 Mart 1980 tarihinde bunları yazmış ve dile getirmişti.
Aradan 32 yıl geçti.
Bu 32 yılda neler oldu, neler yaşandı, neler görüldü ve böylece bugünlere gelindi.
Ders alınlamı.
Düşündüklerinin hangilerinde haklı, hangilerinde haksız olduğunda karar verilmelidir.
Kormadan, ey halkım unutma diye bize sesleniyor.
Biz aradan geçen 32 yıldan sonra Ataol Behramoğlu’nun şiiriyle ona seslenelim.
“Uğur’a Ağıt Değil, Övgü” şiirinde şöyle diyor.
Günümüzde insan olmanın
Çok ağır bedeli var
Ya parçası olacaksın alçaklığın
Ya seni parçalarlar
Oysa insan olmak
Çoğalabilmektir başkalarıyla
İnsansın, birinin canı yanarken
Senin de canın yanıyorsa
Bir bombayla canına kıyılan
Çoğalmasını bilen biriydi
Daha az Uğur Mumcu’yduk dün
Daha çok Uğur Mumcu’yuz şimdi
İşte böyle sesleniyor Behramoğlu Uğur Mumcu’ya.
Uğur Mumcu yıllar önce uyardı ve seslendi:
Cemaatlerin, tarikatların gerçek yüzünü ve gerçek amacını gözler önüne serdi.
Ve bu gün, tarikatların, cemaatlerin ne olduğu ve neler yapmak istedikleri anlaşıldı.
Yazımızı Selda Bağcan’ın bestelediği türkü ile sonlandırıyorum.
Bir pazar sabahıydı, Ankara kar altında. Zemheri ayazıydı, yaz güneşi koynunda, ucuz can pazarıydı
kalemim düştü kana. Zalimler pusudaydı, bedenim paramparça, ucuz can pazarıydı kalemim düştü
kana. Uğurlar olsun, uğurlar olsun, hüzünlü bulutlar yoldaşın olsun. Bir keskin kalem, bir kırık
gözlük, yürekli yiğitlere hatıran olsun. Çevirdim anahtarı apansız bir ölüme, şarapnel parçaları
saplandı ciğerime, ucuz can pazarıydı kan doldu gözlerime. İsimsiz korkuları katmadım yüreğime,
bembeyaz doğruları yaşadım ölümüne. Uğurlar olsun, uğurlar olsun, hüzünlü bulutlar yoldaşın olun.
Bir keskin kalem, bir kırık gözlük yürekli yiğitlere hatıran olsun.
Uğurlar olsun Uğur Mumcu…
YORUMLAR