Nöbetçi Eczaneler
Asi Nehri’nin kuruyan tabanında belirdiklerinde, tarihler 2017’yi gösteriyordu. Haklarında çok şey yazıldı, çok şey anlatıldı ama… Nehir yatağından çıkarılmaları da bir o kadar uzun bir süreyi aldı. Ardından müze tarafından depoya kaldırıldığı söylendi! Peki, hikayeleri ne oldu?
Binlerce yıllık geçmişi içinde biriktirdiği medeniyetlerin emanetleri konusunda dünya kentleri arasında hatırı sayılır bir yeri bulunan Antakya, 2017 senesinin başından itibaren, Asi Nehri’nin kuruyan tabanında ortaya çıkan eski Roma sütunlarını tartıştı. Uzun bir süre nehir tabanında kalan eski Roma mimarisi için ilgili kurumların harekete geçmesini bekledi. Uzun soluklu bir bekleyiş ve tartışmanın ardından, bir vinç yardımıyla nehir yatağından tek tek çıkartılan binlerce yıllık eserlerin finalindeyse, bulunanlar, Müze tarafından kurumsal bir depoya kaldırıldı.
-NE SÖYLENMİŞTİ?-
Bilindiği gibi bu konuda ilk konuşan isimlerden biri, Harbiyeli Mozaik Ustası Mehmet Daşkapan olmuş, ‘kesme taşlar’ ve son çıkan ‘sütün başı’ noktasındaki tespitlerini ve izlenimlerini bizlerle şu şekilde paylaşmıştı:
“Çok net bir şey söyleyeyim size… Tarihin bu kadar sahipsiz oluşu, utandırıyor. Diğerlerini bilmiyorum, ama beni 
utandırıyor. Hele ki böylesi bir coğrafyada. Düşünün ki, köprüden geçerken, 1700 yıllık bir Roma’dan geriye kalan noktada biriken kesme taşlar görüyorsunuz. Öyle ki, keski darbeleri üzerlerinde hala duruyor. Kimse bana hikaye anlatmasın! Herkes, bu taşların, yıkılan Roma Köprüsü’nün ayak kısmındaki taşlar olduğunu çok iyi biliyor. Soruyorum… Niye 100 metre ileride ya da 1 km geride çıkmadı da burada çıktı bu taşlar? Elde bir gerçek var, ki ben de bu gerçeğe inanıyorum.”
-NE OLDU?-
Bugün merak edilenler, çıkanlar noktasında bugüne kadar yapılmamış resmi kurumsal açıklamanın sessizliğinde duranlar. Bu konuda sorulanlar, bu anlamda net… Bulunanlar, ifade edildiği gibi, eski Roma mimarisi miydi? Bulunanların geçmişi ne kadar eskilere dayandı? Bugün neredeler? Neden sergilenmediler? -Tamer Yazar-