Bir bakım yurdu varmış…
Orada çalışan personelin nerdeyse tamamı…
Bakım yurdunda yaşayanlara çok iyi bakıyorlarmış…
Çok merhametli ve çok duyarlılarmış ve…
Sorumluluklarını …
Mümkün olduğu kadar…
Duyarlılık içinde gerçekleştiriyorlarmış.
Personel alımından sorumlu olan yetkilinin misafiri soruyor…
‘’ siz çok şanslı insanlarsınız…
Bu kadar merhametli personeli nereden buluyorsunuz ?’’
Yetkili anlatmış.
Demiş ki…
‘’bizim yurdun geniş bir bahçesi vardır…
Bahçe kapısından yurdun girişine kadar bir yol vardır…
Benim odamı bahçe kapısını görecek şekilde ayarlamışım.
Oturduğum yerden bahçenin kapısını görebiliyorum.
Personel alımı yapacağımız zaman…
Bahçe Kapısını görecek şekilde oturup izliyorum.
Bizde …bahçe kapısından girildiğinde yolun sağında solunda toprak alan var.
Ve yolun etrafında sürekli karınca tümsekleri bulunur.
Dolayısıyla…
Oralarda sürekli karıncalar dolaşır .
Ben ise …
Kapıdan gelenleri dikkatlice izlerim.
Kimileri karınca tümseklerine rastgele basarak…
Karıncaları ezerek gelir…
Kimileri de …
Karıncaları ezmemek için gayret sarfeder …
Tümseklere basmamak için adımlarına çok dikkat ederler.
Ben …
Personel alımı yaparken …
Karıncaları ezmeyenlerden şeçiyorum…
Sadece şans değil ‘’
(alıntıyla harmanlanmış )