Acıya düşen tınının sesinde olmak… Acının ve yokluğun… Her gün dokunduğumuz telaşın, taşıyıp biriktiremediğimiz düşlerin… Geçmişinden ayıklanmış bir gelecek gibi…

İletişimsizliği de beraberinde getiren bir iletişim çağı bu… Gerçeğin tek başına yeterli olmadığı bir kurgu… Bilginin dahi istiflendiği üstünkörü bir

Uçurum yarıklarına sinmiş gözbebeği ve yalnızlığa dokunan kaygı… Birdenbire sızlayan geçmiş ya da tekrarına dayanamadığınız bir izdüşüm… Çünkü hüzün, anlatılanın

Yarım kalmışlık hissi bu, kıstırılan anın boşluğu ya da dondurulmuş bir kesit… Yetişemediğimiz ne varsa o… Yeni bir kaygıya uyanan,

Cümlenin ağırlığını konuşmanın tam vakti aslında Kendine özgü bir tarih ama değil kendine özgü bir doku… Kenti ruhuyla okumak… Kurguya

Adımları savsaklayıp, mesafeden kazanma çağı belki… Gölgeye sığınma kaygısı ya da Ancak her susuşun bir geçmişi olduğunu nasıl anlatmalı… Dehşet

Adı konmamış bir kasırga hemen her şeyi yokluyordu. Soluksuz okuduğun satırlar, gecikmiş öykülerin çığlığı ve dahası… Düşle uyanan bir tebessümün

Bir heceye anlam yüklerken onu işlemekten başka bir şey düşünmemek… Geldiğimiz yolun işaretlerine kanmadan ya da gitmemiz gereken yolun kaygısı…

Geçmişin yarattığı kaygıda başlıyor her şey… Yaşamın duraksadığı hecede Sevgiyi kovalamakla başlıyor… Hissetmek, katıksız duygulara tercüman olmak… Sevda üzerine düşünmek…

Hecenin uzayıp giden geçmişi diyordun, kalabalığın devirdiği sözcükleri ayırmalı Olmakla olmamak gibi ileri geri işleyen sarkaç, doğanın diliyle konuşmalı… Olmadık

Yalnızlıkla yönsüzlüğü bir cümlede kullanmak istiyorum, olmuyor… Yolculuk da olabilir, Anlamla anlamsızlığı… Bir kedinin kaygısı veyahut bir tavşanın telaşı ama

Yaşamın her anında insanın gizemine, doğanın telaşına varmaya çalışan sözcükleri aradı… Hemen her şeyi… Güçsüz durumda olanları defalarca… Yaşamın en

Kadınlar, 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü’nde bir araya geldi. Şiddete ve cinayetlere karşı bir araya gelen

İnsan kaçırdıklarını anımsamak istiyor sanki… Ertelediklerini Geçmişi ve bulanıklaşan izleri… Mutluluk barındırmayan bir yerkürenin, geçmişiyle küskün bireyleri için geçmiş ne

Pandemi, yoksulluk, savaşlar ve bitip tükenmeyen acılar… Bir acı haberde yazın dünyasından… Yazar Mehmet Ali Akyüz’ü sonsuzluğa uğurladık… Henüz tamamladığı

İnsanın her soluğu, kendiyle başlayıp kendine dönüyordu sanki… Anılar, benlik ve geleceğe bırakılan hece gibi… Öyle ya da böyle, bu

Bir karıncayı eklemleyen amaç Çiçeklere sırnaşan arı Adı konmamış uzunca yolculuk… Şair seyyahtı aynı zamanda… “Ben vurdum sevilere belli değil

Yalnızlığın kendiyle hesaplaştığı bir bulantı, bir kavis, bir leke, bir elips… Var olmak, belki olmamak Yalnızlık olgusunun doruğa ulaşmış örnekleri

İnsanı yoran bir bulanıklık bu… Er ya da geç savuran hatta yağmalayan, Dizeleri hecesinden ayıran bir boşluk bu… Zamana yeni

Yazar Pavese, attığı her adımdan sonra kendine dönüyordu… Yaşam hiçbir doğruyu kanıtlayamıyordu nasılsa… Okumak ya da yazmak bir çeşit parlak

Kuşkuyu sevmez Martin, karamsarlığı hiç… Geleceğe dokunmanın bir kırılma anı olduğunu bilir. Yaşamın dar patikasında, dümeni sonsuzluğa kırmak gibi… Bir

Her yükseltide ayrı çığlık, 600 metrelere doğru Kermes Meşesi’nin çığlığı 750 metreye kadar uzanan Kızılçam’ın çığlığı 900 metrede Saçlı meşe

Sayısal bir denklemin çözümsüzlüğüne, ucu açık bir tebessüm sığdırmalı… Telaşı olmayan bir umut… Karmaşık bir sözcüğe basit bir karşılık bulmalı

Ortadoğu, Asya, Afrika ya da daha uzağı Bir gezegenin kendini aşan bir umudu olmalı… Dokunacağı farklı bir geleceği… Doğası, tarihi