27 Nisan Pazar günü, “Kadim Kentte Şiir Sofrası” etkinliğinin ardından İzmirli ve Ankaralı şair dostlarımızla Antakya’nın kalbinden doğaya doğru bir yolculuğa çıktık. Rotamız Batıayaz’dı; dağların arasına gizlenmiş bir serinlik, bir sessizlik beldesi.
İlk durağımız, zamanın izlerini taşıyan metruk bir Ermeni kilisesiydi. Çatlak duvarlarında tarih suskun bir şarkı söylüyordu sanki. Her taşında, her kemerinde bir anı, bir dua gizliydi. Sevgili şair Nihat Özdal, bu büyülü mekânı gördüğünde içten bir öneride bulundu: “Altın Defne Şiir Ödülü Töreni’ni burada yapsak ne güzel olur.” Gerçekten de, bu tarihi mekanın yıpranmış ama dimdik ayakta duran görkemi, bir ödül törenine şiirsel bir anlam, derin bir ruh katardı.
Kilisenin mistik havasından çıkıp bir başka huzur durağına yöneldik. Sevgili dostum Osman Mısıkoğlu’nun yıllardır emekle, sevgiyle yarattığı Batıayaz’daki çiftliğine. Osman Mısıkoğlu o gün Mersin’deydi, ama yine de bizi davet ettiği cenneti yalnız bırakmadık.
Çiftliğe adım attığımız anda doğanın kalbine girmiş gibi olduk. Geyikler, ceylanlar, tavus kuşları…
Her biri doğanın bir şarkısıydı.
Her biri yitirmeye yüz tuttuğumuz güzelliklerin yaşayan tanıklarıydı.
Burada, betonun değil, yeşilin hükmü geçiyordu.
Burada, insan ruhu bir an olsun modern hayatın hoyratlığından kurtuluyor, saf güzellikte soluk alıyordu.
Gezimizin son durağında Musa Ağacı’nın gölgesine sığındık. Binlerce yıldır kök salmış bu dev ağaç, zamana meydan okuyan bir bilge gibiydi. Gölgesinde durduk, sessizce…
Vakıflı Köyü’nden geçerek Antakya’ya dönerken yorgun ama ruhumuz arınmıştı.
Ve bir kez daha anladık:
Antakya, her haliyle güzeldir.
İster bir kilisenin solgun duvarlarında, ister bir çiftliğin serin çimenlerinde, isterse bir ağacın kadim gövdesinde…
Güzelliği görmek isteyen gözlere her zaman bir mucize sunar.
Çünkü Antakya, sadece bir şehir değil, başlı başına bir şiirdir.
“Bazı şehirler vardır; sokakları susar, ağaçları anlatır, taşları bile şiir fısıldar.
Antakya işte böyle bir şehirdir.”
“Antakya’da her adım, geçmişin kalbine atılmış bir şiir dizesidir;
ve her soluk, umuda yazılmış sessiz bir duadır.”
YORUMLAR