Pazartesi günü, Asi Nehri’nin akşam saatlerindeki halini izleyenler, kent merkezinden geçen nehir sularının yüzeyinde cansız bedenleri ile birikmiş on binlerce balığı, Asi Nehri’nde yaşanan çaresizliği izledi.
Antakya ve Asi Nehri, birbirinden vazgeçemeyen iki tarih aslında. Her ikisi de, bu toprakların binlerce yıllık geçmişine ‘can’ vermiş iki adres. Biri topraklarında, diğeri sularında yaşatmış o ‘can’ deneni. Ancak Pazartesi günü Asi Nehri’nin sularında o ‘can’ değil, ‘ölüm’ vardı.
Bu konuda paylaşılan bir sosyal medya mesajında, “Burası, Antakya’nın Asi Nehri! Binlercesi ölmüş! Eldekinde durmak ve ‘niye’ diye sormak gerek! Sorduk mu? Peki, çözüm denende durduk mu? Cevap, izlediklerimiz mi?” denilirken, kent idarecilerinden acilen bir cevap beklendiğinin altı çizildi.
-SORUN NE?-
Balıkların biriktiği nehir kıyılarında toplanan vatandaşlar, elde cep telefonu, olanı biteni kaydederken, kimi de yaşananları anlamaya çalıştı, sorularına cevap aradı. Konuşanlar ise dertliydi…
H.Ö. >> Kalbim acıyor, şu manzara karşısında. Su, hayattır! Hayat deneni biz mi bu hale getirdik? Bence evet… Nehirdeki dengeyi, kurduğumuz bentlerde bitirdik. Nasıl HES’lerle doğayı bitirdik, burada da Asi’yi nefessiz bıraktık. Şu dünya, inan denenden ne çekti, ne çekiyor!
Y.B. >> Kaç bin balık öldü şu ana kadar? Neden öldüler? Şu ana kadar su analizlerinden ne çıktı? Bir gün de olsun, şu vatandaş da bilsin, ‘paylaşalım’ desinler!
U.B. >> İnanın, şu ölmüş balıkları bile toplayacak bir sürü insan biliyorum. Umurlarında bile değil, niye öldükleri! Bedava balık, onlar için! Bir zaman, bu nehre kanalizasyon akarken bile balıklar tutulur, mangalda pişirilirdi! O zaman da ne kimse konuştu, ne kimse uyardı!
Tamer Yazar
