Engelliler için ‘park’ alanını işaret eden demirden uyarı levhasının ‘olması gerekeni’ işaret ettiği bir Antakya’da, kaldırımda yaşanan ‘işgal’, engelliler noktasında nerede olduğumuzu da netleştiriyor.
Hangisi önce yapıldı? Peki ya hangisi sonra? Tamam da, ‘öncesi’ ya da ‘sonrası’ önemli mi? Yapılanların birbirini ‘eksiltmek’ yerine ‘tamamlaması’ gerekmez mi? Cevap ‘evet’ ise, eldeki fotoğrafların anlattığı noktada duranlar için bir ‘yanıt’ var mı? Hele ki, engelliler için şehir içi ulaşımı ‘ulaşılabilir’ hale getirmesi gerekenlerin bu ciddi ‘koordinasyon’ sorunu hakkında bir araya gelip konuşması ve yaşananları çözüme ulaştırması gerekmez mi? Yasal zorunluluk kapsamında yapılsalar da, ne yasaların gerektirdiği standarda uygunlar ne de ‘engelli’ beklentisine… O yüzden de sık sık şikayetlerin öznesi durumundalar.
Bir engellinin bu duruma ekledikleri belki biraz düşündürmeli, ‘hizmetten’ beklenenleri de ‘sorumluluk’ alması gerekenler adına netleştirmeli: “Sadece burası mı? Her yer bu durumda… Sadece bu mu? Bu çizgilerin üzerinde otobüs durakları bile var. Siz yazın yazmasına da, bize sormayın. Eldeki ile idare ediyoruz. Var mı başka çaresi?”
Tamer Yazar
