Hayat pahalılığının zor duruma düşürdüğü binlerce aile, çocuklarının eğitim, gıda, sağlık, barınma ve ısınma başta olmak üzere, temel ihtiyaçlarını karşılayamıyor, yardım çığlıkları kulakları çınlatıyor. Bir anne, “Çocuklarıma bakamadığım için geceleri sessiz sessiz ağlıyorum” diyor. Bir diğer annenin mesajı da “Geceleri, çöplerden çocuklarıma yemek topluyorum” şeklinde.
Gazetemiz muhabiri, dün sabah, Bağrıyanık ve Şirince Mahallelerindeki semt pazarından alışveriş ederken, evine, çocuğuna istediği meyve ve sebzeyi alamayan yoksul vatandaşların çektiği ıstırabı, sıkıntıyı gözlerinden okudu! Muhabirimizin tanık olduğu bir olay ise çok trajikti.
Yaşlı bir kadın, yerdeki domates, salatalık, fasulye, mandalina gibi meyve ve sebzeleri torbalara doldurduktan sonra, parası yetmeyince gözleri doldu, ağlamaya başladı. Ardından da torbalara doldurduğu meyve ve sebzeleri yere atarak uzaklaştı.
Alışveriş eden bizler de satıcı da önümüzde yaşanan bu olay sonrası şaşkınlık geçirdik, ama bir şey yapamazdık.
ANNELER YARDIM İSTİYOR
Bu arada Antakya, Defne ve ilimizin diğer bölgelerinde eğitim-öğretim dönemi ile birlikte, çocuklarının giyim ve kırtasiye ihtiyaçlarını karşılayamayan yüzlerce, binlerce anne-baba, kimi kapalı kimi açıktan, yardım beklentisinde.
İşte o yardım isteyen annelerden düşündüren mesajlar:
“Merhaba abi, ben çok zor durumdayım. Abi, lütfen bana yardım eder misiniz? Abi, ben 3 çocuk annesiyim ve eşimden şiddet gördüğüm için eşime uzaklaştırma verdim. Çocuklarımın kıyafetlerine, ayakkabılarına, erzak, kahvaltılık, temizlik malzemesi, deterjan, un, yağ, salçaya kadar, her şeye ihtiyacımız var abi. Ben, annemgilde oturuyorum abi. İki odalı bir odadayız ve çok zor durumdayız. Annemlerin durumu hiç iyi değil ve onlara yük olmak istemiyorum. O yüzden size, bütün hayırseverlere sesleniyorum. Lütfen, bana ve çocuklarıma yardım edin. Benim 3 tane çocuğum var. Üçü de okuyor abi. Okul masrafları çok pahalı, abiciğim. Lütfen, çocuklarıma umut olun.
Geçen yağmur yağdı. Çocuklarımı okula gönderdim, bütün ayakları su oldu! Çorapları yok, botları yok! Şimdi kış da geliyor. Gerçekten de çok zor durumdayım. Onların elbiselere, kıyafetlere, botlara, her şeye ihtiyaçları var abi. Gerçekten de çok zor durumdayız…”
- Çocuklarımın okuduğu okul uzak olduğu için onlara servis tutacağım, ama servisi ödeyecek param yok. Yemekleri konuştum, okulda versinler diye! Onlara harçlık verecek param yok! Muhtarım, sadece anasınıfına veriyorlar, ama diğer çocuklarıma evde hiçbir şey yok! Ne kahvaltılık ne erzak ne harçlık, hiçbir şey! En sonunda annemde salça var galiba. Onlara da söyledim, “Kızım, süreyim size, ekmek arası vereyim” ama… Çocukların diyor ki bana, “Anne, orada çocuklar kantinde yemek yiyor, bize bakacaklar, gülecekler” diyor. Benim çok zoruma gitti. Gerçekten çok zor durumdayım. Ağlıyorum her gece, sessiz sessiz ağlıyorum.
-Çocuklarımın ihtiyaçlarını karşılayamıyorum. Buzdolabı boş, evde yemek yok. Geçenlerde gittim, çöplerden topladım; teneke, pet şişe, karton… Gündelik 10 liraya bile gelmiyor, yetmiyor abi. Bütün hayırseverlere sesleniyorum, yardım edin bize. Abi, şimdi kış da geliyor! Odunum yok, sobam yok, hiçbir şeyim yok! Allah, kimsenin çocuklarını kimseye düşürmesin. Ya Rabb’im, hiç kimseye muhtaç etmesin. - Allah, bir verene bin katını versin, şimdiden bütün hayırseverlerimize teşekkür ederim. Lütfen bu mesajı dikkate alın. Çok zor durumdayız. Ben, çöpten çıkartıyordum, çocuklarıma yedirebilmek için ama… Şimdi onu bile bulamıyorum! Benden önce gelenler var abi! Bana yardım edin lütfen. Allah, razı olsun sizden. Allah, ne muradınız varsa versin. Allah, tuttuğunuzu da altın etsin. Bu çocuklarıma sahip çıkın lütfen. Çocuklarımı sevindireyim, başka da bir şey istemiyorum sizden. Şu anda çocuklar benim yanımda. Lütfen umut olalım onlara. Teşekkür ederim.
- Merhaba, Muhtar Cüneyt abi. Kusura bakma, seni rahatsız ediyorum. Kızımın öğretmeni, bu kaynak kitapları istiyor ama… Benim alacak durumum yok. Çok zor durumdayım. Senden ricam, paylaşabilir misin! Belki bir hayırsever yardımcı olmak ister. Senden ve tüm hayırseverlerden Allah razı olsun. Bu set, Atakaş Kırtasiye’de 400 liraymış.
- İyi akşamlar, muhtarım. Sizi rahatsız ediyorum, kusura bakmayın. Eşim inşaat boyacısı. İş buldu mu çalışıyor. Başka da bir gelirimiz de yok. 2. sınıfta okuyan ikiz kızlarım için kışlık ayakkabı ve okul formalarını alamadım, yardımcı olur musunuz?