Yurtların durumu biliniyor.
Yeni eğitim yılına başlamadan yurt ücretlerine zam yapıldı.
Fakat öğrenciler karnını doyurmakta bile zorlanıyor.
Aç gidiyorlar dersek yanılmış olmayız.
Öğrenci velileri, çocuklarının karnını doyurabilmek için çaba harcıyorlar.
Çocuklar okula aç gitmesin diye aileler kendilerini aç bırakıyorlar.
Bir zamanlar ise sefer taslarıyla okula gidilirdi.
O günleri mumla arıyoruz.
Hem ilköğretimde hem yüksek öğretimde durum pek farklı değil.
Böylesi bir ortamda okula aç gidecek öğrencileri düşünmek ve çözüm yolları üretmek
gerekmektedir.
Bunun için birlik olmamız gerekir.
Birçok belediye öğrencilere destek olabilmek için kendine düşeni yapıyor.
İhtiyaç sahibi öğrencilere destek oluyor.
Onlara bütçelerinin el verdiği ölçüde yardım etme yoluna gidiyor.
Ama iş belediyelerin vereceği destekle çözülmüyor.
Merkezi yönetimin de gereken çabayı göstermesi icab eder.
Mesela yurtların bu doğrultuda öncülük etmesi gerekir.
Bu bağlamda Kredi ve Yurtlar Kurumu’na önemli işler düşüyor.
Bunların hesabını yaparak adımlar atılmalıdır.
Aç çocuk okula gidemez.
Gitse de ondan bir randıman alınamaz.
O halde, öncelikle karnını doyurmak ve barınma ihtiyacını karşılamak gerekir.
Tekrar ediyoruz:
Öğrencinin karnı doymalıdır.
Öğrencinin sıcak bir yuvası olmalıdır.
Bunlar olmadan öğrenciden başarı beklemek mümkün değildir.
Bunu hatırdan çıkarmamalı ve one göre adımlar atılmalıdır