Kovid Hasta Yakını Çilesi

Korku, Endişe, Gözyaşı, Çaresizlik… Ülke genelinde olduğu gibi, ilimizde de yüksek hızla artan kovid vakalarının önü alınamazken, bir okurumuz, hastanede yatmakta olan yakınını hastane koridorlarında beklerken yaşadıklarını ve izlenimlerini aktardı. İşte S.K adlı okurumuzun izlenimleri: “Bu kapı, kovid-19 servis kapısı. Bu kapının ardında, koronadan yatan hastalar var. Buradaki bekleyişin adı ne, biliyor musunuz? Buradaki bekleyişin […]

Korku, Endişe, Gözyaşı, Çaresizlik…

Ülke genelinde olduğu gibi, ilimizde de yüksek hızla artan kovid vakalarının önü alınamazken, bir okurumuz, hastanede yatmakta olan yakınını hastane koridorlarında beklerken yaşadıklarını ve izlenimlerini aktardı. İşte S.K adlı okurumuzun izlenimleri:
“Bu kapı, kovid-19 servis kapısı. Bu kapının ardında, koronadan yatan hastalar var. Buradaki bekleyişin adı ne, biliyor musunuz? Buradaki bekleyişin adı, korku. Buradaki bekleyişin adı, endişe. Buradaki bekleyişin adı, gözyaşı. Buradaki bekleyişin adı, çaresizlik.
Ben, 4 gündür bu kapının önünde korkuyla bekliyorum. 4 gündür hastanede gördüklerim, şahit olduklarım, benim ömrümden ömür aldı. Hastasını kaybedenlerin feryat figan haykırışları, ağlayışları, o haykırışları duyan diğer hastaların korkuları, gözyaşları… Sağlık çalışanlarının mücadelesi, yaşadıkları stres, hastalara yer bulma çabaları, insanları kurtarabilme umuduyla kendi canlarını hiçe sayışları…
Ben, 4 gün önce devlet hastanesi kapısındaydım. Oradaki 1 dakikalık bekleyişimde, yaklaşık 6 ambulans kapıya yanaştı. Koridorları, yatakhaneye cevirmişler.
Özel hastanelerde dahi yer bulamıyor insanlar! Durum, düşündüğünüzden çok daha vahim, ama yine de 18-40 yaş arası insanlar sokaklarda! Ya hiç mi düşünmüyorsunuz sevdiklerinizi, yaşlılarınızı, ananızı, babanızı! Durun ya bir durun, durulun! Evinizde oturun! Hadi evinizde duramıyorsunuz, mesafenizi koruyun! Hastane kapılarına gelenlerin büyük bir yüzdesi, yaşlı kesim… Acıyın bu yaşlılara.
Gezmenizden, zevklerinizden biraz olsun ödün verin artık. Yazık bu insanlara. Siz rahat rahat nefesinizi alırken, o hasta insanlar, bir nefese muhtaç! Umarım, artık evinizde oturmayı öğrenirsiniz.” -Cemil Yıldız-

Exit mobile version