Yine mi “Provokasyon” tanımları ve “Kınamalar” Duyacağız?

Siyasi rekabeti “düşmanlık” derecesine taşımak,
toplumda, hasımlar arasındaki bir siyasal cepheleşme olması gereken siyasal alanı, “iyi” ve “kötü” arasındaki ahlaki bir karşıt olma durumuna getirmek; İyi olan “biz”; kötü ve tehlikeli olan “onlar” şeklinde bölmek, her türlü nefret söylemi ve araçlarla
“onlar” saydığı tüm muhalif kesimleri kin öznesi ve ötekileştirmelerin (telef olacaklar vb) hedefi göstermek!
Sonrasında, birileri de çıkar, saldırır, provakasyonlar sistematik hale gelir! Tarihin tekerrür et(tiril)mesindeki her aşamada olduğu gibi!..
-1959 yılında Adnan Menderes (Demokrat Parti) hükümeti döneminde yurt gezilerine çıkan CHP Genel Başkanı İsmet İnönü’ye taş atıldı! Topkapı’da DM militanlarının linç girişimine uğradı!
Kayseri’de yolu kesildi!…
Bülent Ecevit’e saldırılar…
Kemal Kılıçdaroğlu’na, yumruklu saldırı, önüne atılan kurşun, linç girişimi…
Ekrem İmamoğlu’na taşlı saldırı…
Şimdi de,
#ÖzgürÖzel’e yumruklu saldırı…Hem de Sırrı Süreyya Önder’in cenaze töreni çıkışında! Bir taşla, çoklu kuş!
Toplumun birden çok kesimine gözdağı…
Sert “kınama” mesajları arasında; “bunlar münferit olayalar olabilir mi? Saldırganların arkasında birileri var mı? Bağlantılar çıkarılacak mı? Adil, şeffaf bir yargılama olacak mı? Etkili bir ceza verilecek mi, ceza infazı gerektiği gibi yapılacak mı? Aflara dönüşen şartlı salıvermeler ile ortaya salınan katillerin, kamu güvenliği tehlikesi oluşturması ve ceza adaletinin sağlanması için yasal düzenleme yapılacak mı? Saldırganlar, kimler tarafından “elleri öpülesi kahraman” ilan edilecek?” soruları yavaşça, gündemin yoğunluğu içinde sönümlenecek…
Oysa biliyoruz ki:
Siyaset, yapısal ve işlevsel olarak etik bir yeni anlayışla ilkelere oturtulmadan, siyasal alan felsefi, ideolojik temellerde, eşitlerarsı bir politik cephe olarak inşa edilmeden, bu saldırılar bitmez! Bitmeyecek!
Toplumsal, siyasal tüm
muhalefetin öncelikli bir görevi de, böyle bir siyaset ve siyasal alanı oluşturmaktır!