Bir Şair Bin Hece

Bir karıncayı eklemleyen amaç

Çiçeklere sırnaşan arı

Adı konmamış uzunca yolculuk…

Şair seyyahtı aynı zamanda…

“Ben vurdum sevilere belli değil miydi

Bin yıl seni açtım işte yalnızlığımda…”

İlhan Berk, yoksul bir ailenin altıncı ve en küçük çocuğu olarak büyüdü…

Yoksulluk, babasızlık ve psikolojik olarak sağlıklı olmayan bir abla…

Babasının başka bir kadınla evlenip hayatından çıkması ve ablasının yangında ölmesi bilincine işleyen ilk travmalardır…

Anneye duyulan aşk her yerdedir…

Ona göre “Anne demek hayat demektir…”

Babasını çok hatırlamadığını söyler. Aslında hatırlayabildiği bir çocukluğu olmamıştır;

“Ne zaman aydınlığında adım geçti miydi
Bir aşk demekti bu dünyada…”

Sokağa atılan ilk adımdı şiir…

Bir karıncayı eklemleyen amaç,

Çiçeklere sırnaşan arı,

Adı konmamış uzunca yolculuk…

Şair, seyyahtı aynı zamanda…

“Küçüğüm, bu senin sesin, güzel ırmak
Önce rüzgârın öptüğü, sonra benim öptüğüm…”

Turgut Uyar’a göre “Şiir olmasaydı, İlhan Berk onu icat ederdi.

“Cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün…” diye mırıldanırken de öyleydi, “Bu bitmemiş şiirler senin ayakbileklerin…” derken de…

İlkokulda iken okul gazetesiyle başlar şiir maratonu…

İlk şiirleri Halkevi’nin çıkardığı Uyanış adlı dergide yayınlanır.

Sonraları, İkinci Yeni’nin isim babası olarak anılır…

Muzaffer Erdost, Son Havadis Gazetesi Pazar Postası eki 19 Ağustos 1956 yılında “Gençlerin yazdığı bu yeni şiire bir isim koyar; bu şiirin adı “İkinci Yeni”dir

İlhan Berk, Ece Ayhan, Cemal Süreya, Sezai Karakoç, Edip Cansever…

Bu isimlerin etrafında dolanan dirençli bir çember, yeni harekete yeni bir heyecan katar.

Ancak İkinci Yeni şiirinin en büyük savunucusu İlhan Berk olmuştur.

İlhan Berk şiirin yanı sıra resim de yapmaktadır. 1974 senesinde Galeri Baraz’da ilk resim sergisini açar. 1978 senesinde Bedri Rahmi Eyüpoğlu galerisinde ikinci resim sergisini açar. Bunu 1984 senesinde Galeri Nev’deki sergi takip eder.

1918 yılında Manisa’da doğdu İlhan Berk, 28 Ağustos 2008’de Bodrum’da öldü…

“Sensiz esenliğimizin üstünü çizmişler
Nicedir bir pencereden deniz güzel değil
Nicedir ışımayan insanlığımız sensizliğimizden…”

Kaynakça: İlhan Berk, siir.gen.tr

Murad DEMİRKOL